Abdülhamid Bin Kadının Efendisi

.Gücün Ve Korkunun, Yalnizlik Ve Çaresizligin, Askin, Ayriligin Ve İsyanin Haremin Esir Kadinlarinin, Padisah Abdülhamid'İn Romani Abdülhamid Parkin İçinden Geçerken, Önünde Yürüyen Harem Agasi Tüm Canlilari Kovaliyordu; Elbette Yalnizca İnsan Olanlari...Tüm Zarafetiyle Ceylanlari Kömür Gözlü Karacalar, Kar Beyazi Keçiler Onun Yoluna Çikiyor; Ondan Korkup, Kaçmiyorlardi.Abdülhamid Hayvanlari Seviyordu. Bahçesi Dört Ayakli Ve Tüylü Yaratiklarla Doluydu. Hepsi Onun Ayak Sesini Taniyor, Ürkmeden Ona Eslik Ediyordu. Padisah Böylece Sarayina Dogru Yaklasiyordu; Korkusuzca Yaninda Dolasmaya Cesaret Edebilen Yegâne Canlilar Esliginde...İlerleyen Saatlerde Bazi Makam Sahipleri, Bu Cesaretin Yalnizca Hayvanlara Mahsus Olabilecegini Çok İyi Anladilar. Hepsi Abdülhamid'İn Jön Türklerle İsbirligi Yapmis Oldugundan Süphelendigi Kisilerdi. Sultan, Nazirlarini Ve Kâtiplerini Azletti; Sürgün Fermanlarina Tugrasini Basti. Her Kim Onun Yüregini Yumusatmaya Cüret Ettiyse, Merhametsizliginin Kurbani Oldu.