Aforizmalar

Kaçıp Ona Sığınmadığı Sürece İnsan Hayattan Nasıl Zevk Alabilir Ki? Aforizmalar, 20. Yüzyılın En Etkili Yazarlarından Franz Kafka’Nın Düşüncesini Anlamak İçin Bir Anahtar Olan Temel Felsefi Metinlerdir. Kafka, Ağustos 1917’De Kendisine Tüberküloz Teşhisi Konduktan Sonra İyileşmek İçin Kız Kardeşinin Bohemya’Nın Zürau Köyü’Ndeki Kır Evine Taşındı. Eylül 1917’Den Nisan 1918’E Kadar Kaldığı Bu Evde Zamanını Hem Yaşamının Sonunu Hem De Sonsuzluğun Olası Yansımalarını Düşünerek Geçirdi. Burada Kaleme Aldığı Ve Yüzden Fazla Numaralı Kağıda Yazdığı Aforizmalar, Kendi Döneminde En Çok Ses Getiren Eserler Arasındadır. Yazarın Düşünce Sürecine Hem Felsefi Bir Rehber Hem De Samimi Bir Pencere Olan Eser, Mistik Kurgusuyla Diğer Eserlerinden Ayrı Olarak Değerlendirilir; Kafka’Nın Duygu Dünyasını Anlamak Adına Benzersiz Bir Bakış Açısı Sunar. Bu Eseriyle Kafka, Gerçek Ve Yalan, İyi Ve Kötü, Yabancılaşma Ve Kurtuluş, Ölüm Ve Cennet Arasındaki İlişki Gibi Klasik Felsefi Sorular Etrafında Gezinir. Bunlar Kafka’Nın Doğrudan Teolojik Meselelerle İlgilendiği Tek Metinlerdir.