Ağlama Anne

Bu Kitabi Yazarken Kendimden Çiktim Yola; Yasadiklarimi, Hislerimi, Hiçbir Zaman Kaybetmemem Gerektigine Olan İnancimi Geçirdim Aklimdan. Sonra Meslegimi, Çevremdeki Engellileri Ve Ailelerini, Bu Süreçte Karsilastigim Olaylari; Toplumun Engellilere Yönelik Önyargilarini, Çogu Olumsuz Bakis Açilarini Düsündüm. En Çok Da Yüregi Yanan, Aglayan Anneleri, Babalari Ve Çocuklarin Gülen Gözlerini…Sule Özcan Kendi Deneyimlerini Anlatiyor Bu Kitapta. Yasadiklarini Paylasmakla Kalmiyor, Engelli Bir Çocuga Sahip Olan Ailelere “Önce Kabul Edebilmekle Baslar Her Sey…” Diyor. Sonra Sirayla Anlatiyor Ne Yapilmali, Nasil Hareket Edilmeli… Engelleri Asmanin Yolunu Gösteriyor Okuyucuya…Kitap İsmiyle Bütünlesiyor Ve “Aglama Anne” Diyor Her Bir Sayfada…