Ahvalun Nefs Klasik Psikolojinin Temel İlkeleri ve Problemleri

Ahvalu’N-Nefs, Felsefe Tarihinde, Klasik Psikolojiye Dair Yazılmış En Uzun Makalelerden Biri Olma Özelliğine Sahiptir. Bu Çalışma, İbn Sînâ’Nın, Aristocu Ve Yeni Platoncu Kozmolojinin Ve Psikolojinin Önemli Oranda Tutarlı Bir Harmonisini Gözler Önu¨Ne Serer. İbn Sînâ, Bu Çalışmasında Diğer Çalışmalarına Kıyasla, Daha Fazla Ayet Ve Hadis Referanslarına Yer Verir. Nefs Konusunu Ele Alırken, Yönteminde Ve Gerekçelendirmesinde Vahye Yer Veriyor Olması, İbn Sînâ’Nın Bilgi Kaynaklarında Vahyin Konumunu Anlamamız Açısından Önemlidir. Ancak, Gerek Kelam Ve Gerekse Tasavvufta Olduğu Gibi, Felsefe Geleneğimizde De, Vahy, Daha Çok, Genel Anlamda, İlgili Disipline Ait Tezlerin Onaylanmasının Bir Enstru¨Manı Olarak Göru¨Lmektedir. Nefs Teorisinde, Ruh Beden Ayrımını Yani Du¨Alizmini/İkiciliğini Esas Alan İbn Sînâ, Rûh Kavramına Nefs Dememe Noktasında Bu Eserinde Biraz Daha İtinalı Davranır. Bu Eserde Nu¨Bu¨Vvet Kavramı, Peygamberlik Mu¨Essesini De İçine Alan Daha Geniş “Bir Gaybden Haber Verme” İçeriği İle Karşımıza Çıkmaktadır. Bu Eser, İlk Kez Bir Du¨Nya Diline Tarafımızdan Tercu¨Me Edilerek Tu¨Rkçemize Kazandırılmasının Haklı Gururunu Yaşıyoruz. Yu¨Ce Allah’A Hamd Olsun.