An ve Aşk

Sıkıştığımız Ya Da Sıkıldığımız Boşluklarda Ya Geçmişe Takılır Kederleniriz Ya Da Geleceğe Odaklanıp Kaygılanırız. Ara Sıra An'A Gelebilsek Dahi Iskalar Geçeriz. Zaman Hapishanesinde Duygu Ve Düşüncelerimizin Esiri Oluruz. An'Da Kalarak Duygu Ve Düşüncelerimizi Yönetebilecekken Onlar Bizi Yönetmeye Başlar.Zamanda Sadece An Var Olmasına Rağmen Bizler Zamanın Geçmiş, Şimdi Ve Gelecek Kısımlarıyla Yüzleşiyoruz. Geçmiş Elden Çıkmış Bir Yoktur, Gelecek İse Saf Bir Yoktur. An İse Zamanın Geçmiş Ve Gelecek Ayırımını Yapan Bir Parçasıdır. An Olmasaydı Geçmiş Ve Gelecek Diye De Bir Ayırım Olmazdı. An Dışındaki Her Şey Yoktur Ve Bir Varlığa Da Sahip Değildir.Gün İçinde Zaman Zaman Gözlerimiz Dalar, Fark Etmeden Uzun Bir Süre Belirli Olmayan Bir Noktaya Veya Boşluğa Odaklanırız. Bu Esnada An'Da Sanki Bilincimiz Durmuştur, Ne Karşımızdakini Görür Ne De Çevremizdeki Sesleri İşitiriz. Beynimiz Kendi Kendimize Oluşturduğumuz Evham, Kaygı, Endişe Ve Kederlerden O Kadar Yorulur Ki İrademiz Dışı An'A Çekiliriz. Göz Dalması Esnasında An'Dayızdır.İnsanın Özüne Yapacağı Yolculukta, Zamansızlık Ve Mekânsızlıkta Farkındalık Ve An Bilincine Erişebilmesi Aşk Yolundan Geçmektedir.Aşk Yaratılışın Özü, Amacı Ve Nihai Sonucudur. Aşk'A Ulaşan, Aşk İle Aşk Olan Her İnsan İlahidir, Sevgi Doludur Ve An'Dadır.Okyanustan Süzülüp Bu Dünyanın Karanlıklarına Gelen, Ama Özünde Ve İçinde Sakladığı Nuru Hiç Unutmayan Ve Bir Gün Bu Nura Kavuşma Umuduyla Arayışlara Girip Yanıp Tutuşan İnsanların Öyküsüdür Aşk...