Anadolu Halk İlaçları

İnsan, Belli Bir Ölçüde, Kendi Kendini Yenileyen, Yenilemeyi Bilen Varliktir. Oldugu Yerde Kalma, Yalniz Çevrenin Verileriyle Yetinme Yok İnsanda. Doga, Düsünme Yetenegi Olan İnsani, Kendiliginden Birtakim Yaratmalara İter. Doga İnsani Böyle Bir Eyleme İtmeden, İnsan, Bu Eylemin Baskisi Altinda, Akisi İçinde Yaratmadan, Ortaya Yeni Bir Nesne Koymadan Edemez. Bu İnsanin Kendini Yenileme Duygusundan Dogar. İlaç Yapilan Bitki İle İnsan Doga Arasinda İçten Baglanti Kuruyor Kendince. Bunu Bilimsel Bir Anlayisla Yapmamis Eskiçagda, Daha Çok İnançla Yapmis, Bu Belli. Ancak İnsan Eylemi Olmasi, Doga İle Karsi Karsiya Gelmesi, Doga Disinda Bir Güç Aranmasi, Ya Da Arayamamasi Bu Sözü Edilen Baglantiyi Pekistiriyor. İlaç Yapan, Bitkide Kendine Yararli Bir Gücün Bulundugunu Anlayan İnsan Dogada Daha Bagimsiz, Daha Özgürdü. O Yalniz Doga İle Sinirlanmisti. Özgürlügünün Sinirlari Doga İle Basliyor, Doga İle Bitiyordu.Eskiçagda Bitkiden İlaç Yapan Yetkili Bunu Doga Güçleri Adina, İnandigi, Tanrisal Bir Gücü Oldugunu Söyledigi Doga Adina Yapiyordu. O, Doganin İçindeydi. Burada İncelenen İlaçlarin Çogu Anadolu Topraklari Üzerinde Yetisen Bitkilerden Yapilanlardir, Anadolu Dogasinin, Özelligini, Niteligini, Daha Dogrusu Bitki Örtüsünü Gösterir Bu.Bu Kitabin Konusu, Anadolu'Da Eskiçagdan Beri Kullanilagelen İlaçlar, Onlarin Yapildigi Bitkilerdir. Bu Bitkiler İçinde Anadolu'Ya İlkçagdan, Ortaçagdan Sonra Disardan Gelenleri De Vardir. Onlari Da Anadolu İlaçlari İçinde Saymanin Nedeni Anadolu'Da Birer Halk İlaci Olarak Kullanilmalaridir.