Antikçağda Oyun ve Oyuncaklar

Büyük Tarihçi Johan Huizinga, İnsani “Homo Ludens” (Oyun Oynayan İnsan) Olarak Tanimlar. Hatta Daha Da İleri Giderek, Oyunun Kültürden Daha Eski Oldugunu İddia Eder. İnsanin Oldugu Yerde Oyun Da Vardir. Oyunlar Tarih Boyunca Toplumsal Hayatin İçinde Önemli Yer Tutmustur. İnsanlarin Bir Araya Gelip Sosyallesmesinde Rol Oynadigi Gibi Ne Tür Oyunlarin Hangi Kurallarla Oynandigi Toplumsal İliskilerin Bir Aynasi Gibidir. Bu Kitap, Eski Yunan Ve Roma Toplumlarindaki Gündelik Hayata, Eglence Kültürüne, Sosyallesme Yapilarina Oyunlarin Ve Oyuncaklarin Penceresinden Bakmayi Hedefliyor. Çalismanin Amaci Söz Konusu Toplumlarda Oyunlarin İslevini Ve Ne Denli Önemli Bir Yeri Oldugunu Gösterebilmektir. Arkeolojik Bulgular Ve Antik Yazin, Eski Yunan Ve Roma’Da Oyun Oynamanin Hem Çocuklar Hem De Yetiskinler Arasinda Çok Yaygin Oldugunu Göstermektedir. Gerçekten De Bu Toplumlarda Çok Sayida Ve Çesitte Oyun, Oyuncak Ve Oyun Araci Bulundugunu Biliyoruz. Bu Kitapta Da Antik Dünyada Oynanan Baslica Oyunlar Ve Oyuncaklar Kapsamli Bir Sekilde İncelenmeye Çalisilmistir. Hangi Oyunlar, Hangi Araçlarla, Hangi Kurallar Çerçevesinde Ve Nerede Oynaniyordu? Ne Tür Oyuncaklar Yaygin Olarak Kullaniliyordu? Toplumlar Arasindaki Kültürel Sürekliligi Anlamak Adina, Eski Yunan Ve Roma’Da Oynanan Oyunlarla Günümüz Oyunlari Arasinda Ne Tür Devamliliklarin Vardir? Oyun Ve Oyuncaklar Konusunda Türkiye’De Arkeoloji Yazininda Var Oldugunu Düsündügümüz Bir Boslugu Doldurmayi Da Amaçladik. Bu Çalismanin Kazilarda Ele Geçirilen Ve Müzelerde Sergilenmekte Olan Oyun Araçlarinin Ve Oyuncaklarin Tanimlanmasinda Bir Basvuru Kaynagi Olmasini Umut Ediyoruz. Bu Çalisma Salkim Selvi-Bener’İn İstanbul Üniversitesi Klasik Arkeoloji Bölümünde 2008’De Tamamladigi Yüksek Lisans Tezinin Kitaplastirilmis Halidir. Yazar, Ayni Üniversitenin Eskiçag Tarihi Bölümü’Nde Doktora Ögrencisidir.