Ariflerin Menkıbeleri

İslam Ülkelerinin Edebiyatlarinda Kahramanlarin, Din Büyüklerinin, Tarikat Kurucularinin, Ermislerin Olaganüstü Yasamlarinin Ve Kerametlerini Anlatan Yapitlar Olan Menakipnâmeler, Özellikle Xiii. Yüzyildan Sonra Anadolu’Daki Tasavvuf Yasaminin Etkisiyle Yayginlasmis, Osmanlilar Arasinda Sonraki Yüzyillarda Büyük Gelisme Göstermis Ve Tekkelerin Kapatilmasina Kadar Varligini Canli Bir Sekilde Sürdürmüstür. Zamaninin Çesitli İlimlerini Ögrenen, Özellikle De Felekiyat Denilen Yildizlar İlminde Büyük Ün Kazandigi İçin Eflâkî Mahlasiyla Taninan Osmanli Mutasavvifi Ahmed Eflâkî, Konya'Ya Gitmesinin Ardindan Mevlânâ'Nin Torunu Ulu Ârif Çelebi'Nin Sonra Da Onun Oglu Âbid Çelebi'Nin Hizmetine Girdi. Astronomi Ve Attârlikla Da Ugrasan Eflâkî'Nin Konya'Da Bir Rasathane Kurdugu Da Bilinmektedir. Seyhi Ulu Ârif Çelebi'Nin İstegiyle Basladigi Ünlü Eseri Ariflerin Menkibeleri’Ni Yaklasik Otuzbes Yilda Bitirmistir. Elinizde Tuttugunuz Farsça Yazilmis Bu Eser Xiii. Ve Xiv. Yüzyil Türk Edebiyatinin En Önemli Yapitlarindan Biridir. Mevlânâ'Ya İliskin Çesitli Kaynaklardan Yararlandigi Yapitinda, Yasadigi Dönemi Anlatmis Ve Mevlânâ’Nin Ölümünün Ardindan Mevleviligin Yapisina, Yayilmasina, Xiv. Yüzyilin İlk Yarisinda Anadolu’Daki Toplumsal, Siyasal Ve Dini Yasama Dair Çok Degerli Bilgiler Vermistir. Daha Çok Bir Halk Romani Biçiminde Yazilan Bu Eserde Mevlânâ'Nin Coskusu, Düsünceleri, Davranislari Ve Halkla Olan İliskileri Çok Açik Ve İçten Bir Dille Anlatilmis; Bu İliskiler Sayesinde O Dönemdeki Anadolu Halki Devlet Adamlari Ve Bölgenin Genel Durumu Hakkinda Oldukça Açik Bilgiler Sunulmustur.