Aşki Kar

Felsefe, Sanat, İnanç, Bilim Kişisel Özelliklere Göre Değişen Tercihlerimizdir. Ancak Hiçbiri Tek Başına Hakikate, Bütüne, Yeniye/Yenilenmeye Ulaşmak İçin Yeterli Değildir. Bu Yollardan Biri Kişinin Ana Yolu Olurken Diğer Üçüyle De İlişki İçinde Olması Gerekir. Bu Açıdan Bakıldığında L. Sabah Aşk-İ-Kâr'Da Yalnızca Resimle Değil; Var Olanla, Bütünle Buluşmaya, Kendi Özümüzü Arayışa Çıktığımız Bir Yolculuğa Davet Ediyor. Hayata Duygusal, Yaratıcı Farklı Farklı Boyutlardan, Yargısız Ve Kaygısızca Akmanın Mümkün Olduğunu Anlatıyor. Sanat Niçin Var, Ne İşe Yarar? Bir Tutamak, Duygusal Bir Denge Aralığı Oluşturmak İçin Mi, Yoksa Sınırları Aşmak, Öz'E Ulaşmak İçin Mi? L. Sabah Üçüncü Kitabı Aşk-İ-Kâr'La Varoluşun İşleyişini Daha Çok Mistisizm Ve Resim Yapma Hali İle Örnekliyor. Bu Bağlamda İbadeti Resim, Resim Yapmayı Da Bir İbadet Olarak Görüyor. Yaptığı Resimlerde Bizi Önce Bizle, Sonra Var Olanla Ve Sonra Da Bütünle Buluşturuyor. Böylelikle Yapılan Resmin Sanata Dönüşmesi İnsanın Bilinçlenmesi Ve Hakikate Yakınlaşmasıyla Ortaya Çıkıyor. Kitap Ara Ara Kullanılan Minik Şiir Ve Desenlerle De Zevkli Bir Okumaya Açıktır.