Aşkın Yadigarı Hallacı Mansur

Zâtima, Hallâc-İ Mansûr Derler…Ask’İn Elinden, Dost’Un İlinden Ve Hakk’İn Dilinden Bir Kelime İdim.Sonra Dile Geldim De Kendime ‘Bir’ Anlam Verdim.Gördüm Ki, Her Kapi O’Na Çikiyor.Her Çiçekte ‘O’ Kokuyor…Benim Yerime Sizinle Konusan Aslinda Hep ‘O!’Anladim Ki; O, Benimle Kendime Bakmak İstemis…‘İste Böyle Sevilir’, Demeye Getirmis.‘İste Böyle, Dost İçin Gerekirse Ölünür’, Demek İstemis…Hikâyemizin Mutlu Sonla Bitmedigini Kim Söylebilir?En Basindan Beri Bir’Dik.Ve En Sonunda Da ‘Bir’ Olduk.Son Sözüm: “Bizim Hikâyemizi Okumadan, Kendi Hikâyenize Baslamayin Derim…”Unutmayin!Hakk’Li Bir Ask İçin Gerçekten Ölmeye Deger…. Hallâc-İ Mansûr