Aşkın Yedi Rengi

Deniz Köpükler İçinde’ Dedi Su Yaslanıp Omzuma,Başını Dudaklarıma Uzattı.Saçlarını, İki Kaşının Arasını, Sonra Da Ürperen Dudaklarını Öptüm.Kabardıkça Kabarıyor Gibiydi Göğsü Ve Dudakları.Yüreğim Çarpıyor, Uğultulu Bir Mutluluk Akıyordu İçime Su’Dan.Dönüşte Yol Boyunca, Mavi Gölgeli Pencerelerin Altından Geçerkenkar Akşamlarının Masal Sessizliği İçindeydik İkimiz De.Yıllarca Kaldı Bu İlk Öpüş Bende, Gitmedi.”İrfan Yalçın Bu İlk Dönem Romanıyla,Taşra Bir Deniz Kentinde Yeşeren Bir Çocukluk Sevisininnaif Dünyasından, Gerçeğin Soğukluğuyla Yoğrulmuşbüyük Kent Yalnızlığına Götürüyor Okuru.Hiçbir Zaman Hümanist Bakış Açısından Sapmadan,Sevgiden Ve İnceliklerden Taviz Vermeyen Sözcüklerle.