Batı ve İslam Arasında Oryantalizm

Doğu Da Batı Da Allah’Indır. Zaten Allah’In Mülkünde Olanı Taksim Mümkün Mü? Oysa Batılı Düşüncenin Orijinini Yansıtan Oryantalist Bakış Açısı, Batılı Düşünüş Sistemini İnşa Ederken Doğu’Yu Veya Kendinden Olmayanı ‘Öteki’ Olarak Tanımlamak Zorundaydı. Bu Bağlamda Doğu, Hakkında Söz Söylenen Olarak Birçok ‘Öteki’Den Sadece Biridir Ve Promete Miti Bu Kurgulanmış Zihniyet Sisteminin Temsilidir. Prometeci Ruhun, Varlığını İnşâ Etmede Ötekine Duyduğu Zorunluluk, Onun Hayatla Kurduğu İlişkinin Kodlarını Barındırır. Öznenin Gözünde Hayretin Bir Nesnesi Olarak Öteki Kılınan Şey, Öznenin Yaşamına Katılamaz, Öznelik İddiasında Bulunamaz, Kendisiyle Bir Özneymiş Gibi Konuşulamaz. Ötekileştirilen Şey, Bilgiyle Keşfin, Güç İle Hizaya Getirmenin Ve İktidar İle De Denetlemenin Nesnesi Olmaya Yazgılıdır. Çünkü Özne, Öteki Karşısında Kendini Tanrı/Efendi Olarak Konumlandırır. ‘Tek Gözün Evreni Biçimlendirme Çabası Olarak Oryantalizm’, Bunu Tanımlama Yoluyla Yapar. Zira Öteki Sadece ‘O’Dur. Hakkında Konuşulan Ve Kendisiyle Yüz Yüze Gelinmeyendir. Kendisi Dışındaki Her Şeyi Tasarımlamaya Dayanan Bu Hegomonik “İlişki”, Bir Düşünüş Sistemi Olarak “Öteki” Addedilen Toplumlara, Gruplara, Dinlere, Anlayışlara, Evrene… En Nihayet Öznenin Yaşamını Tehdit Eden Tüm Unsurlara Uygulanır. Özne Böylece, Kendine Karşı Muhtemel Tehdit Barındıran Her Şeyi, “Sahip Olduğu Ben İmgesinden Hareket Ederek Kendine Benzeyen Ve Benzemeyenler Olarak Ayırır.” Özneye Benzemeyen Olarak Öteki, Artık Aşağılanmaya Yazgılanmış Bir Varlıktır.