Beden Sanatı Rembrant ve Anatomi Dersleri

On Altinci Yüzyildan Önce Bati’Da İnsan Kavrami, Aristo’Nun Beden Ve Ruhu Ayrilmaz Parçalar Olarak Gördügü Galenik Tibbî Metinlere Dayali Bütünsel Beden Sagligi Görüsünü İçeriyordu. Batinin Düsünce Sistemine Dayali Soyagacinda Modern Tip, Önce Vesalius’Un Anatomide, Ardindan Descartes’İn Zihinbeden İkiliginde Bedeni Fiziksel Açidan Anlayabilme Olasiligini Bekledi. Descartes, Derin Düsüncelere Daldigi Monologlarinda Bedeni Makina Olarak Görmese Bile, Mekanizmalara Yöneldiginde İnsan Bedeni Artik Makina Gibi Çalismaya Muktedirdi. Descartes Ve Rembrandt’İn Amsterdam’Da Kesisen Hayatlari, Felsefe Ve Sanatin Da Biraraya Gelmesidir. Herkes Rembrandt’İn Hollandali Portre Sanatçisi Oldugunu, Büyük Çogunluk Resimlerinde İsigi Ve Gölgeyi Us-Taca Kullandigini, Ama Çok Az Kisi Onun Tibbî Yönteme Dayali Ögreticilik Dogasini Kavramistir. Rembrandt’İn İsik Ve Gölge Diyalektigi, Zihin-Beden İkiliginde, Anlatima Konu Olmasi Açisindan, Descartes İle Ortak Olan Hikâyesinin Yazgisidir. Onun Anatomi Dersleri, Sadece Anlamin Güzelligini Vermez, Modern Tibbin Kökenlerini Betimleyerek, Batinin Bir Yöntem Olarak Çizgisel Tarih Perspektifinde İlerlemesine De Katkida Bulunur.Bu Kitap, Hastaliklara İliskin Bulgulari, Doktorlarin Gösterdiginden Ve Neyi Gösteriyorsa Onu Söylemesinden Çok, Bu İse Sanatçilarin Öncülük Ettigini İddia Eder. Ne Var Ki Çogu Kez, İnsani Bilgiye Dayali Düsünce, Kendi Zamanimizin Diger Zamanlardan Daha Çok “Bilgi”Yi İçerdigini Söyleyen Bir Hatadan İbarettir. Bu, Bilimde Belki Dogru Olabilir, Ama Sanatta Asla! O Halde Sanat, Önceden Olacaklari Her Zaman Sezinler, Bilim İse Sanatin Sezdigini Zamanla Kuramsallastirir.