Bernardo Bertolucci

"Babama Öykünüp Siir Yazmaya Basladiktan, Ardindan Babamdan Kurtulmak İçin Siir Yazmayi Biraktiktan Sonra Benim Sinemaya İlk Adim Atisim, Pasolini'Nin Asistanligini Üstlenmekle Olmustur. Pasolini Bir Dil İcat Ediyordu Ve Ben De Onun Yardimcisiydim. O Zamanlar Marksizmi Seçen Bir Burjuvadan Beklenecek Bütün Sevgi, Tutku Ve Umutsuzluklarla Dolu Bir Marksisttim. Gece Tartismalar Ve Hayallerle Uykuya Daliyor, Gün Agarirken Sabaha Degil, Gelecege Gözlerimizi Açiyorduk. Rehberlerimiz Rosselini Ve Godard'Di. Aslinda Bence De Sinema Her Zaman Politiktir, Fakat Sistem İçinde Yapilan Bütün Filmler Ayni Zamanda Sistem Tarafindan Sömürüye Açiktir. Yine De Günümüz Dünyasinda, Bize Kalan Tek İletisim Yolunun Duygu Oldugu Kanisini Tasiyorum. Aklin Kaynagini Ancak Duygular Araciligiyla Yeniden Kesfedebiliriz Ve Bu Bakimdan Sinema Müthis Bir Kaynaktir..."