Bir Cinayetin Kakofonisi

Başlangıçlara Dönmek, Bir Durumun Ya Da Olayın Cereyan Ettiği İlk Anı Hatırlamak Her Zaman Zordur. Detaylar Birden Siliniverir Aklımızdan. “Öyle Miydi? Yoksa “Böyle Miydi?” Derken Bambaşka Ayrıntılarda Boğulurken Buluruz Kendimizi Çoğu Zaman. Bu Her Zaman Önem Teşkil Etmez, Nasıl Hatırladığımız Bazen Olayın Kendisini Solda Sıfır Bırakır, Anlatmanın Lezzetine Varırız. Ama Bu Kez Öyle Olmayacak. Şimdi Sözü Maral’A Veriyoruz. O Sabah Neler Oldu? Anlat Maral, Sendeyiz! “O Sabah, Altı Aydır İs¸Siz Gezen Birine Go¨Re İyi Uyanmıs¸Tım Aslında... Epey Umutlu Oldug?Um Bir İs¸ Go¨Ru¨S¸Mesine Gidecektim. Kenardaki Paramın Suyunu C¸Ektig?İni, Kiramı İki Aydır Babamın Yatırdıg?Inı, Her Ac¸Idan Rezil Durumda Oldug?Umu Unutmus¸ Gibiydim. Hazırlanırken Zaman Zaman Islık Bile C¸Aldım. Trafig?İ Hesap Ederek Evden C¸Ikmam Gereken Saati Belirledim. Son Anda Kac¸An C¸Orabım Yu¨Zu¨Nden U¨Zerimi Deg?İs¸Tirmek Zorunda Kalmasaydım Zamanında C¸Ikacaktım Da... Neticede On Dakikalık Bir Gecikme Yas¸Andı. Farkı Kapamak İc¸İn Merdivenlerden Kos¸A Kos¸A İndim. Topuklu Ayakkabılarım, Sabah Sessizlig?İnde Apartmanı İnletti. Yine De Hız Kesmedim. Bu Tarz Ayakkabılara Alıs¸Ik Olmadıg?Im İc¸İn Birkac¸ Kez Du¨S¸Me Tehlikesi Gec¸İrdim. Neyse Ki Kafamı Go¨Zu¨Mu¨ Kırmadan Ulas¸Tım Menzile. Sokak Kapısını Ac¸Mak U¨Zereyken Herku¨L’U¨ Go¨Rdu¨M. Sepetinin Yanında, Yerde Yatıyordu. Go¨Zleri Buz Tutmus¸ Gibi Donuktu. Ag?Zından, Beyaz Mı Sarı Mı Oldug?Unu Tam Kestiremedig?İm Garip Bir Sıvı Sızıyordu. O¨Ldu¨G?U¨Nu¨ Hemen Anladım.” Bildiğiniz Tüm Cinayet Romanlarını Unutun! Her Bir Detay Tek Tek İrdelenecek, Mantar Pano Üzerinde Minicik Bir Boşluk Kalmamacasına Doldurulacak, Herkül’Ün Artık Hayatta Olmayışına Kim Sebep Olduysa Bulunacak! Hürer Ebeoğlu’Nun Absürt Mizahın Renkleriyle Bezeli Kaleminden Bir Cinayetin Kakofonisi: Hakikatin Peşinde Eğlenceli Bir Apartman Komedisi!