Bir Saatliğine

Emirhan Yeniki, Tatar Kültürünün Kodlarını Gelecek Kuşaklara Aktarmayı Kendisine Görev Addeden, Tanık Olduğu Olaylar İle Gerek İnsanları Gerek Yönetim Politikalarını Açıkça Eleştirebilme Cesareti Gösteren Ve Üslubu İle Kendisinden Sonra Gelen Yazarlara Dokuna- Bilmeyi Başaran Modern Tatar Edebiyatının Önemli İsimlerinden Biridir. Titizlik İle İşlediği Hikayeleri Bildiğimiz Ama Hayatın Ritmi İçinde Farkına Varamadığımız İnsancıl Duyguları Yeniden Canlandırmakla Beraber Toplumsal Sorunları Da İşler. Satırlar Arasında Zaman, Akrep Ve Yelkovan Arasına Sığdırılan Bir Süreden Öte, Mevsimler Aracılığıyla İnsanı Kimi Zaman Hüzün Kimi Zaman Mutluluk Atmosferine Çeken Bir Güce; Mekan İse Karakterleri Psikolojileriyle Sınadığı Algısal Bir Boyuta Dönüşür. Bir Özyaşam Öykücüsü Olan Yazarın İkinci Dünya Savaşı Sırasında Yazmış Olduğu Hikayeleri İlk Kez Bu Kitapta Bir Araya Getirildi. Top Mermilerinin Açtığı Çukurda Solmamaya Direnen Çiçeğin Yanından Geçen Askere Seslenişi, Sadece Bir Saatliğine Oğluyla Hasret Gidermeye Çalışan Annenin Sessiz Çığlığı, Savaşın En Dehşetli Anında Kayıp Bir Kız Çocuğunu Annesine Kavuşturmak İçin Çırpınan Askerin Kalp Çarpıntısı Yeniki'Nin Usta Kaleminden Savaşın Fiziksel Dehşetinin İnsanın Ruhsal Dünyasındaki Tahribatını Gösteren İnsanlığın Hikayesi Olarak Karşımıza Çıkıyor.