Bir Yıldız Tut

Sanki Eksiktim Yarimdim... İki Arada Bir Derede... Arafta Oysa İçimde Devcileyin İrmaklar Çagildiyordu. Gün İsiklarini Hain Bir Sevgili Gibi Çekiverince Yeryüzünden Yüregimin Sol Kösesindeki Cevher Agriyordu Biteviye Agliyordu.Gün Aldatiyordu Ama Karanlik Rahat Komuyordu Adami. Dertler Bulut Bulut Üzerime Yagiyordu. Bir Basima Zaman Ve Mekanin, Yeryüzünü Parselleyen Tüm Kirli Sinirlarin Ortadan Kalktigi Dehlizlere Savruluyordum.Her Köse Basinda Tanidik Tanimadik Yüzler,Simalar...Öncüler, Arkadakiler, Ortadakiler, Kiyidakiler,Kenardakiler...Kah Umut Doluyordum Kah Ürküyordum. En Çok Da İçine Evrilenlere Benzemekten Korkuyordum.İnsan Olanin Duyarsiz Kalamayacagi Karelere Sürüyordu Asude Yolculuk. Çaglar İçinde Tebdili Kiyafet İnsanligimi Ariyordum...