Bir Yoksulluk

“Adımı Bilmiyorum. Her An Değişiyor. Kim Olduğumu Da Dolayısıyla Bilmiyorum. Bir Adım Olsaydı Oradan Hareketle Kim Olduğumu Çıkarmaya Çalışırdık. Nereden Gelip Nereye Gittiğim İse Daha Da Karışık. Çünkü Nereden Geldiğimi Art Arda Düştüğüm Yollar Unutturdu. Nereye Gittiğimi İse Ben Belirlemiyorum. Bir An Bir Yerde Başka Bir An Diğer Bir Yerde Buluyorum Kendimi. Rüzgâra Tutulmuş Bir Yaprak Gibiyim. Başımı Unuttum, Sonumu Bilmiyorum.”Bir Yoksulluk, Ahmed Sadreddin’İn Karac’Oğlan Üçlemesi’Nin İkinci Halkası. Bu Halka Geçmişin Ve Bugünün, Dünün Ve Yarının, Gerçeğin Ve Hayalin Çivisine Asılmış Vaziyette. Bir Yoksulluk Mekân Ve Zamanla Kayıtlanmamış Bir Anlatı. Anlar, Dalgalar Gibi Birbirine Kalbolmuş Şekilde Arz-I Endam Ediyor. Hadiseler Birbirinin İçinde Doğuyor. Bazen Orta Çağ’In Aydınlığında Bir İslâm Beldesinde, Dervişlerle Birlikte Buluyorsunuz Kendinizi; Bazen De İçinde Bulunduğumuz Karanlık Çağda Sırtında Bir Çanta, Yüreği Ağzında Sığınacak Yurt Arayan Mülteciler İle.Birbirine Tutunarak Yürüyen İki Şerhoşun Hikayesi Bir Yoksulluk. Birbirlerinin En Gizli Sırlarına Âşina Olan, Birbirlerinin İçlerinde Seyr Eden İki Seyyah. Birbirine Görünmez Bir İple Bağlanan Ayrı Dünyalardan İki Adamın Hayat Suyuyla Yazılmış Bir Hikâye.Yoksulluk Bu Kitapta Hem Bilinen Manasıyla Hem De Sûfilerin İşaret Ettiği Şekilde Karşımıza Çıkıyor. Bir Yandan Eli-Kolu Bağlayan Bir Çaresizlik, Diğer Yandan Sonsuz Bir İmkân Olarak. Kaderin Cilvelerine Karşı Eli-Kolu Bağlanan Kahramanlar Bir Çaresizlik Tünelinden Geçerek Yabancısı Oldukları Bir Dünyada, Bilmedikleri Şehirlerde, Tanımadıkları İnsanlarla Gerçek Üstü Yolculuklarda Buluyorlar Kendilerini. Ait Oldukları Âlemde Hiç Yerlerinden Kımıldamadan. Bir Yoksulluk Bunların Hikâyesi.