Böyle İyi mi?

Böyle İyi Mi!, Ebru Askan’In İkinci Öykü Kitabı. Yazar, Kelime Oyunlarına, Zorlama Şaşırtcılıklara Bel Bağlamadan Öykülerinde Sade Bir Anlatımı Öne Çıkarıyor. Askan, Kimi Zaman Öykülerinde Salt Diyaloglarla Şekillenen Biçimsel Başkalıklar Kurarken, Çoğunlukla Entelektüel Merakını Alt- Metinlerde Değil, Dil İçinde Arayan Ve Deneyimleyen, Kendi İle Hesaplaşmadan Yazarlık Taslamayan, Olay Odaklı Bir Kurgu İle Gerçekliği Dönüştürüyor.Ev İçi Yaşamın Gerginliklerini, Aynı Zamanda Bir Kadının Toplum İçindeki Ezberci Konumlanışına Karşı İçsel Bir İsyanı Dillendiren Öyküler, Bunlar. Kendimin Hem Dostu Hem De Hiç Haz Etmediği Zoraki Komşusu Oldum Çıktım Diyecek Kadar Kendiyle Hesaplaşan, Ama Diğer Bir Yandan Da İnanmak, Yeni Hikâyeler Dinlemek İstemiyorum. Diyecek Kadar Da Sahici Bir Anlatı, Böyle İyi Mi!Bir De Erkekler, Bu Öykülerde Hep Yan Rollerde. İyi Ki Deiyileşmek İçin Çok Uğraştım, Kendime Kurduğum Dünyadan Çıkıp Bir İnsan Sıcaklığı Duyumsamaya. Duyumsamak Kendimle Kala Kala Hiç Sevmediğim Kelimeleri Bile Kendi Dilime Kattım. Kendimin Hem Dostu Hem De Hiç Haz Etmediği Zoraki Komşusu Oldum Çıktım. Böyle Böyle İhtiyacım Azaldı. Beklentim, Umudum, Hayalim. Başta Kitaplara Sardım, Sonra Sonra Onlar Da Aynı Şeyleri Söyler Oldu, Sıkıldım. Kitaplarımı Parka, Bahçeye Birer İkişer Bırakmaya Başladım. Elimde Kala Kala İyi Zamanlarımda, Henüz Anamdan Yadigârdan Başka Yaram Olmadığı Zamanlarda Okuduğum Kitaplar Kaldı: Şeker Portakalı, Oblomov, Hasretinden Prangalar Eskittim, Bir De...