Çalışma Sosyolojisi

Elinizdeki Eserde Serkan Güzel, Genis Bir Literatür Çerçevesinde Türkiye’De Yasanan Endsütrilesme Sürecinde Tekno-Ekonomik Alan İle Toplumsal Ve Kültürel Alanlarin Birbirinden Ayri Ele Alinamayacagini Özgün Bir Model Gelistirerek Ortaya Koymaktadir. Tekno-Ekonomik Gelismelerin Her Geçen Gün Etkisini Daha Fazla Hissettirdigi Toplumun Sosyolojik Olarak Arastirilmasinda Ve Anlasilmasinda Bu Tür Eserlerin Kaydadeger Bir Yeri Vardir. Güzel Arastirmasini Öncelikle Sosyolojide "Kuramsal Kayma" Diyebilecegimiz Bir Sorunsal Çerçevesine Yerlestirmektedir. Bu Anlamda, Kuramsal İlgisini "Yapi", "Düzen", Ve "Sistem" Gibi "Büyük Kurgular" Temelinde Ortaya Koyan Naturalistik Yaklasimlar Yerini Bireyin Etkilesim Ve İliskilerinin Önem Kazandigi Hümanistik Yaklasimlara Birakmakta, Böylece "Gündelik Yasam" Gerçekligi Sosyolojide Giderek Artan Arastirmalarin Konusunu Olusturmaktadir. Kuramsal Alanda Ortaya Çikan Bu Degisme Ayni Zamanda Toplumun Tekno-Ekonomik Ve Buna Bagli Olarak Kültürel Alanlarinda Meydana Gelen Gelismelerle İlgilidir. Güzel’İn Ortaya Koydugu Gibi, Endüstriyel Gelismenin İlk Asamasinda "İs Yasami" Daha Çok "Geçim Sorunu" İle Sinirliyken, Zamanla Sosyal, Kültürel, Psikolojik Boyutlari Da Kapsayan Bir Degisim Geçirmistir. "İs Yasami" İle "İs-Disi Yasam" Alanlarinin Birbirinden Ayristirilmasi Hem Son Derece Güçtür, Hem De Gündelik Yasam Gerçekliginin Birbiriyle İliskisi Olan Farkli Alanlarinin Bütünlügünün Anlasilmasini Zorlastirir. En Önemlisi, İsçilerin Bilinç Ve Pratiklerinde Bu Bu İki Alan İçiçe Geçmis Olarak Bulunur. Daha Özel Olarak Fabrika İsçisinin Makinelerle Çalisma Biçimi, Onun İs-Disi Yasaminda Da Yansima Bulur Ve Onu Daha "Dakik", "Planli", "Hesaplayici" Ve "Üretken" Hale Getirir. Bu Eserde Serkan Güzel, İsçi Bireylerin Modernlesmesinde Etkili Olan Sosyal Ve Demografik Degiskenleri İs Yasami Ve İs-Disi Yasam Baglaminda "Huglu Av Tüfekleri Kooperatifi" Arastirmasiyla Ele Almakta Ve Zanaatkârliktan Fabrika İsçiligine Geçis Sürecini Anlamamiza Yardimci Olacak Sosyolojik Bir Model Sunmaktadir. Türkiye’De Endüstriyel Gelismeye Kosut Olarak Zanaatkâr Atölyesinin Fabrikaya Dönüsmesinin Diger Toplumsal Ve Kültürel Olgularla Da Yakindan İliskili Oldugu Dikkate Alindiginda Bu Model Bilgi Birikimimize Önemli Bir Katki Saglamaktadir. Himmet Hülür