Denizli Pencere

Afsar Timuçin Yarisi Deniz Gören Bir Pencereden Bakiyor, Bize Gördüklerini Anlatiyor. Bu Küçük Öykülerde Yasami Kendine Göre Düzenledigini Sanan O Büyük İnsan Tipleri Yok. Sanki Bir Kamera Dolasiyor Aramizda, Oradan Buradan Görünümler Çiziyor. Dünyanin Derin Gizlerine Varmayi Düsünmeden Kendi Tek Kisilik Yasamini Sürdürmeye Çalisan Siradan İnsanlar... Ne Var Ki Herbirinde İnsan Olmanin Derin Anlamlari Yansiyor. Küçük Sevinçler, Küçük Kurnazliklar, Küçük Heyecanlar... Siradan Kisiler Olmanin Güzelligi İçinde Dünyayi Biraz Da Bir Gülünçlü Serüvenler Ortamina Döndürenler... Bir Bakima Bu Ülkenin Bir Bakima Tüm Dünyanin İnsanlari...