Din Ahlak ve Saygı Biat Üzerine Aykırı Yazılar

Bilim Ve Düsün İnsani Alâeddin Senel Bu Yapitinda “Ahlak” Kavramini Tarihsel, Sinifsal Ve Siyasi Boyutlariyla İnceliyor, Tarih Boyunca Gelistirilmis Ahlak Kuramlarini Karsilikli Olarak Ele Aliyor: “Egemen Düzen, ‘Çikarlar’ İle ‘İnançlar’ Birlestirilerek Olusturulan ‘Halkin İnançlarina Saygi’ Zirhiyla Korunabilmekte. Öyleyse Bu Karton Zirh Parçalanmali. Saygi, Her Türlü Maddesel Ve Simgesel Putlara, Askin Öznelere Degil, Gerçek İnsan Öznelerine Gösterilmeli Ve Karsilikli Olmali; Ötekiler Tapinmadir. Tapinma İse ‘Özgür İnsani’ Tam Da ‘Gönüllü Kulluk’ Konumuna Düsürür.” “Bu Çalismada, Sinifli Toplumun Kurulusuyla Birlikte, Çikarlari Uzlasmaz Siniflari Bir Arada Tutup Denetlemede Devletin Baski Aygitlarinin Yetmeyecegi (Althusserci) Görüsüne Katilinmakta. Onu Destekleme Yolunda, İkna Gücünün “Dinsel İdeoloji” Biçiminde Kurulusu, Sümer/Babil Yaratilis Mitosuna Dayanilarak Gösterilmekte: Dinin Ahlak İle Özdeslestirilisi, Efendi-Köle Üretim İliskilerinden Esinle, Tanri-Kul Esitsizlikçi İliski Kalibinin Dökülüsü; İnanç Üretenler-İnanç Tüketenler, Yasli-Genç Kusaklar, Çalistirilanlar-Çalisanlar, Yönetenler-Yönetilenler, Hatta Erkek-Kadin İliskilerinin Bu Esitsizlikçi Kaliptan Çikarilarak Yeniden Üretilisi Sergilenmekte. Dinin, Çikisindaki Koruyucu Kent Tanrisina İnanç (Kenttanricilik) Biçimiyle Baslanip, Çoktanricilik Biçimlerinden Geçirilip, Tektanriciliga Getirilisi Boyunca Hep ‘Kul İnsan’ Anlayisini Sürdürme İslevine Yaradigi İleri Sürülmekte. Açiklamalar, Yaratilisçi Kul İnsan Anlayisina Karsi Varolusçu Özgür İnsan Degerlerine Dayanilarak Yapilan Yorumlarla Yürütülmekte.”