Din Bilimleri Açısından Eğlence

Eğlence, Bütün Topluluklarda Çeşitli Formlarla Kendini Gösteren İnsanın En Doğal Dışa Vurumlarından Biridir. Her Toplum Kişisel, Kültürel Ve Dinî Anlayış Biçimlerine Göre Eğlence Üretmektedir. Eğlence Her Ne Kadar Hoşa Giden Ve Bireyi Mutlu Eden Doğal Bir Olgu Olarak Ortaya Çıksa Da Her Daim Belli Sınırlamalara Tabi Tutulmuştur. Bu Bağlamda Dinî, Kültürel Kural Ve Normlar Eğlencenin Sınırlarını Belirlemek İstemiştir. Özellikle Din İnsanda İlahi, Kutsal, Doğaüstü Ya Da Metafizik Alana İlişkin Saygı Ve Buna Bağlı Olarak Sakınma Duygusu Geliştirdiği İçin Eğlencenin Sınırsız Deneyimlenmesine Müsaade Etmemiştir. Elinizdeki Bu Kitapta, Din Bilimleri Perspektifinden Eğlence Ve Onun Unsurları Olan Mizah, Müzik, Dans Ve Benzeri Olgular Hakkında Fikir Edinmek Amaçlanmıştır. Bu Bağlamda Geneli İslamî İlimlerin Bakış Açısından Hareketle Dinde Eğlence Anlayışının İmkânı Ve Sınırları Anlatılmaya Çalışılmıştır. Konu Hakkında Literatürde Az Sayıda Eser Olması Çalışmayı Önemli Kılmaktadır. Dolayısıyla Din Bilimleri Perspektifinden Eğlence Olgusunu Anlama Çabasına Küçük Bir Katkı Olarak Ortaya Çıkan Bu Mütevazı Girişimin Yeni Çalışmalara Kaynaklık Etmesi Umulmaktadır.