Dini Hayatın İlk Biçimleri

Bu Kitap, Sosyoloji Disiplininin Kurucularından Émile Durkheim’In Sosyolojizm Ekolünün Sınırlarını Belirlemeye Çalıştığı Üç Büyük Eserinin En Önemlisidir. Toplumsal İşbölümü Ve İntihar İsimli İlk İki Eserinde Toplumun, Bütün Kurumları, Düşünce Tarzlarını Ve Düzeni Belirleyen Etkili Ve Yetkili Güç Olduğunu Ortaya Koyarken Bu Eserinde Dini De Nihayetinde Toplumun Bir İşlevi, Toplum İçin Var Olan En Önemli Ve Belirleyici Kurum Olarak Tanımlar. Çağdaşı Birçok Sosyologdan Farklı Olarak Dini Hurafeler Yığını Deyip Geçiştirmemiştir Durkheim. Toplumdaki İşlevlerini Büyük Bir Ciddiyetle Ve Gündelik Hayata Yansımalarıyla Birlikte Detaylı Biçimde İzlemeye Çalışmıştır. Tarihsel Süreç Boyunca Sayısız Kültürel Bağlam İçinde Farklı Birçok Forma Büründüğü İçin Temel Halinden Sapmış Olan Modern Dinlerden Yola Çıkarak Din Olgusunun Anlaşılamayacağı Tezinden Hareket Eder. Ona Göre Kökeni, Tanımı Ve Temel Karakteristiğiyle Din Olgusunu Anlamamızı Mümkün Kılacak Yol, Dinsel Düşünce Ve Pratiğin Gözlemlenebilir, İncelenebilir En Basit, İlksel Biçimlerine İnebilmekten Geçer. Acaba Binlerce Yıl Önce Doğmuş Olan Dinin Bu İlk Biçimini Görebilir Miyiz? Durkheim, Henüz Medeniyetle Tanışmamış Olan Ve İlkel Bir Hayat Sürdüren Avustralya Kabilelerinin Dinlerinin De En Az Etkileşime Maruz Kaldığı İçin İlk Hallerini Koruduğu Varsayımını Kitap Boyunca Temel Almıştır. Dinsel Düşüncenin Kökeniyle İlgili Kendine Özgü Bu Yöntemi Tartışılmayı Hak Ediyor Kuşkusuz. Kitap Boyunca Tartışılan Kutsal Ve Profan Ayrımı İle Totemik İlkeyi Toplumla Özdeşleştiren Yaklaşımı Durkheim’İn Din Sosyolojisinin Özgün Yanlarını Oluşturur.