Yaşlı Plinius’Un (Ms 23-79) Bu Eseri, Antik Dünyadaki Sağlıkla İlgili Bilgilere Yer Veren Çalışmalardan Biridir. O Dönemde, Tedaviler İçin Geliştirilen Farklı Yöntemlerle, Şifanın, Doğanın Nimetlerinde Nasıl Arandığına, Bulunan Devaları Kaydedip Sistemleştirme Çabalarına Tanıklık Ederiz. Yaşlı Plinius Doğaya Bakışında Daima Olağanüstü Bir Merak İçindedir, Birbirinden İlginç Gözlemlerini Aktarır. Yazar, Bu Kitaplarında Bizlere Sağlık Konusunda Antik Yunan, İtalya, Trakya, Anadolu, İran Ve Mısır’Daki Önceki Çağlara Ait Uygulamaları Ve Şifaları Ayrıntılarıyla Betimler. Ayrıca Ms 1. Yüzyıl İtibarıyla Roma’Da, Bugünkü Tıp Ve Eczacılık Dünyasını Doğrudan İlgilendiren Verilerin Ansiklopedik Olarak Kayda Geçirilmesiyle Birlikte İnsanlığın Farmakololojik Düzeyde Nasıl Bir Birikim Sağladığını Ve Nerelerden Gelindiğini Göstermesi Açısından Da Eşsiz Bir Eserdir.Büyü, Şifa Ve Şifacılar Üzerine Bilgilerin Aktarıldığı Bu Eserde Büyülü Söz, Tükürme, Dokunma Gibi Unsurlarla İnsanın İnsana Sunduğu Şifaların Ardından Sayısız Hayvan Türünün Sütü, İdrarı, Kanı, Bağırsağı, Beyni, Ciğeri, İçyağı, Safrası, Başı, Ayağı Vb. Unsurlarının; Dereotu, Un, Rezene, Nane, Kekik, Zambak, Ökse Otu, Semizotu, Geven Otu Vb. Gibi Bitkilerle Birlikte Çeşitli Usullerde Sirke, Bal, Şarap, Balmumu, Arpa Suyu, Reçine, Türlü Yağlara, Suya Ve Zifte Katılarak Nerede Ve Ne Şekilde Kullanılacağı Üzerine Bilgiler Verilmektedir. Böylece Her Türden Ağrılar, Cilt, Göz Hastalıkları, Yaralar, İrinler, Menenjit, Epilepsi, Yanıklar, Kadın, Çocuk Hastalıkları, Gut, Varis Vb. Gibi Birçok Rahatsızlığa Karşı Uygulanan Tedavi Yöntemleri Gösterilmektedir.
Yazar
Gaius Plinius Secundus Maior