Ebheri İsaguci ve Şerhi

İslam Mantık Tarihinin Altın Çağı Sayılan 13. Yüzyılla Birlikte Eğitim Merkezli, Özlü Mantık Metinleri Ortaya Çıkmış Ve Bu Ana Metinler Etrafında Şerh Ve Haşiyelerle Devasa Bir Mantık Geleneği Oluşmuştur. Ders Kitabı Niteliğinde Büyük Bir Yaygınlık Ve Hüsnü Kabul Gören Bu Eserlerin En Başında Hiç Kuşkusuz Esîrüddin Ebherî 'Nin İsagûcî İsmiyle Ve Necmüddin Katibî'Nin Şemsiyye İsmiyle Tanınan Mantık Risâleleri Gelmektedir. Mantığa Giriş Ve Orta Seviyede Okutulan Bu Eserler Üzerine Pek Çok Şerh Ve Haşiye Çalışmaları Yapılmıştır.İslâm Dünyasında Mantık Alanında İleri Düzeylerde Dahi Çalışma Yapmanın Yolu, Genelde Bu Şerh Ve Haşiyeler Üzerinden Gerçekleşmiştir. Ancak Yine Bunlardan Bazıları Daha Çok Şöhret Kazanmış Ve Alt Mantık Gelenekleri Meydana Gelmiştir. Bu Bağlamda Ebheri 'Nin İsagûcî'Sinin En Meşhur Şerh-Haşiye Zincirlerinden Birini, Bilinen İlk İsaguci Şarihi Olan Hüsameddin El-Katî'Nin Şerhi Ve Onun Muhyiddin Et-Talişi Haşiyesi Oluştururken; İkincisini, Molla Fenarî 'Nin El-Fevaidu'L-Fenariyye İsimli Şerhi İle Ahmed B. Hızır'In Bu Şerhe Yazmış Olduğu Kul (Kavl-İ) Ahmed İsimli Hâşiye Oluşturmaktadır.Bu Eser Günümüze Ulaşmış En Eski Yazmalardan Seçilmiş Ona Yakın Nüshadan Hareketle Yeni Bir Eleştirmeli Metin Neşri Ve Çevirisinin Yanı Sıra Îsâgûcî'Nin Adı Geçen Meşhur Şerhlerinden Yapılan Seçmeler Işığında Yeni Bir Şerhini Sunarak Alanında Bir Katkı Sunmayı Hedeflemektedir.