Eski Yakındoğuda Kent, Bellek, Anıt

Yeni Kentlerin Yaratilmasi, Yakindogu Kültürlerinin Siyasi Anlatilarinda Ve Mitlerinde İdeolojik Bir Proje Ya Da İlahi Bir Müdahale Olarak Düsünülür Ve Kent Mekâninin Toplumsal Üretimi Genellikle Maskelenir. Ömür Harmansah, Bu Kitapta, Kent Mekânlarinin Toplumsal Bellek Ve Kimligi Sekillendirdigini, Bu Mekân Kurma Pratiginin Siyasi Edim Ve Devlet Gösterisi Alanlari Oldugunu İddia Ediyor. Geç Demir Çaginda (Mö 1200-850 C.) Asur Ve Suriye-Hitit Hükümdarlarinin; Kentlerin İnsasi, Sulama Kanallari Yapimi, Anit Dikme Ve Halk Festivalleri Düzenleme Pratikleri Etrafinda Gelisen Resmi Söylemini İnceliyor.Erken Demir Çaginda Asur İmparatorlugu Ve Suriye-Hitit Devletleri Arasinda Kent Kurmak; Ortak Bir İnsa Pratigi, Resmi Söylem Ve Kültürel Kimlik Kaynagidir. Eski Yakindogu’Da Kent, Bellek, Anit, Bu Çok Yönlü Tarihi Olgunun Karsilastirmali Bir Perspektifle Yapilan Ayrintili Ve Kapsamli İlk Analizi. Kitap, Eskiçag Metinlerini, Arkeolojik Kazi Ve Yüzey Arastirmalari İle Çevre Ve Mekân Analizlerini İnceleyerek Kent Kurma Pratiginin Kültürel Bir Tarihini Sunuyor.