Eskimeyen Hikayeler

Gülkurusu Bardagi Tasirmadi Yirmi Kisilik Bir Cemaat Vardi.Hepsi Ayni Kaynaktan Feyiz Aliyordu.Pek İncelmis Pek Zariflesmis Bilunuyorlardi.Bunlar Hep Birlikte Meclislerin Üzerine Titriyorlardi."Bir Yenisi Gelir De Acaba Ahengimizi Bozar Mi?" Diye Çok Korkuyorlardi. Bunun İçin Kendi Huzurlu Dünyalarinda Yasayan Bu Yirmi Kisinin Hallerine İmrenen Nice Kimseler, Bunlarin Aralarina Katilmak İçin Can Atiyorlardi.Fakat Bunlar, Onlari Reddediyorlardi.Nihayet Bir Gün Davetsiz Misafir Ansizin İçeri Giriverdi.Hiç Kimse Ona Karsi Kaba Davranmaya Cesaret Edemedi.Ona, Hadi Geldigin Yere Git, Diyemediler.Ancak İçinde Bulunduklari İncelik Ve Nezakete Uygun Olarak Birisi Kalkti, Bir Bardagi Lebaleb Su İle Doldurdu Ve Onu Oturduklari Odadaki Masasinin Üzerine Koydu.Bunun Manasi, Bizim Nisabimiz Tamamdir.Biz Artik Bir Sahsi Daha Kabul Edemeyecegiz, Demekti. Gelen Sahis O Kisiler Kadar İnceldigini Göstermek İçin Cebinden Bir Gül Kurusu Çikardi, Su Dolu Bardagin Üzerine Koydu Ve Gül Kurusu Bardagi Tasirmadi.Yirmi Kisi Tebessüm Ettiler Ve Sen Böyle Olduktan Sonra Kabulümüzsün Anlaminda Baslarini Salladilar.