Eugeniudan Eminönüne

Çocukluk Ve Gençlik Yıllarımın Geçtiği 1950’Lerde 60’Larda İstanbul Denince Akla Tarihi Yarımada Yani Sur İçi Gelirdi. Sur İçindeki Tarihi Semtlerin Hepsinin Kendine Has Bir Kimliği Vardı. Bir Buçuk Milyonluk Bir Nüfusa Sahip Olan İstanbul’Un O Masum Yıllarında İstanbullular Gündelik Temel İhtiyaçlarını Mahalle Bakkalından, Semtin Kasap, Manav, Balıkçı Ve Fırın Gibi Küçük Esnafından Temin Ederlerdi. Süpermarketlerin, Avm’Lerin Henüz Hayatımıza Girmediği O Yıllarda Büyük İhtiyaçlar İçin Eminönü’Ne Gidilir,. Mısır Çarşısı’Nda Tahtakale’De, Mahmutpaşa Ve Sultanhamam Çarşılarında Alış Veriş Yapılırdı. Eminönü Liman Bölgesinin Yer Aldığı Sirkeci’Den Unkapanı’Na Kadar Uzanan Ticari Bölge Yüz Yıllar Boyunca İstanbul Halkının İhtiyaç Duyduğu İaşenin, Temel Tüketim Mallarının, Yaş Ve Kuru Gıda Maddelerinin Dışardan Getirildiği, Depolandığı, Satıldığı, Pazarlandığı Bölgeydi. İstanbul Ticaretinin Kalbi Yüz Yıllar Boyunca Burada Atmıştı.