Faust

Gençliğimde Bana Görünmüş Olan Belirsiz Şekiller, Yine Yaklaşıyorsunuz. Acaba Bu Defa Sizi Tutmayı Denesem Olur Mu? Kalbimde Hâlâ O Şüpheye Karşı Bir Eğilim Var. Yine Üşüşüyorsunuz! Peki Öyleyse! Sis Ve Duman İçinden Yükselip Bana Hükmedin Bakalım! Gençliğimde, Kafilenizin Çevresinde Esen Büyülü Nefesten İçim Titremişti. Şimdi De Aynı Şeyleri Hissediyorum. Bana Sevinçli Günlerin Görüntülerini Getiriyorsunuz. Bazı Yüce Gölgeler Belirgin Hâle Geliyor: Ayrıca İlk Aşkın Ve İlk Dostluğun İzleri De Sanki Eski Ve Kısmen Unutulmuş Bir Masal Gibi Gözümde Canlanıyor. Hayatın Sanki Dehliz Gibi Olan Kıvrımlı Akışından Dolayı Sızlanışlar Tekrarlanıyor Ve Güzel Saatlerin Mutlu Hayalleriyle Avunarak Benden Önce Ölmüş O İyi İnsanların Adları Anılıyor. İlk Şarkılarımı Dinlemiş Olan Ruhlar Artık Sonrakileri İşitmiyorlar. O Eski Dost Kafilesi Şimdi Toz Toprak Olmuştur Ve Ne Yazık Ki İlk Yankının Sesi De Sönmüştür! Artık Istırabım Hiç Tanıma­Dığım Bir Kalabalığa Sesleniyor.