Felsefe Optiğinden Aşkın Renkleri

Ask Konusu Yüzyillarca Düsünen Ve Seven İnsanlarin Temel Konusu Olmustur. Tabii Ki, Bu Konuda Hiç Düsünmeden Sevenler De, Çok Düsünüp Fakat Bütün Yasami Boyunca Hiç Sevmeyenler De Var. Bütün İnsanlarin Sevgi Mutlulugundan Nasiplerini Aldiklarini Söyleyemeyiz. Sevip Sevilmek Yalniz Mutlu İnsanlarin Nasibidir.Bu Kitap Kendi Sevgisini Anlamaya Çalismayanlar, Ya Da Mantik Baglaminda Sevgi Ve Muhabbeti Taklit Etmege Çalisanlarla İlgili Degil; Burada İdrak Düzeyine Ulasmis Sevgiden, Onun Mahiyeti, Biçimleri, Unsurlari Ve Diger Manevi Olaylarla Baglantisindan Bahsedilmektedir.Fakat Sevginin İdrak Edilmesi Bir Prensip Olarak Mümkün Müdür?Ya Da Buna Gerek Var Mi?"Akilli İnsan Düsününce, Deli Nehri Atlamis Olmuyor Mu?" Tabii Ki, Âsik İçin Bu Önemli Bir Husus Degil. Fakat Toplumda Âsigin Konumunu Dogru Sekilde Belirlemek, Onun "Hakki"Ni Gözetmek, Ona Alternatif Bir Tavir Olusturmak İçin Bu Olayin Sosyal-Mânevî Yapisinin Ve Diger Mânevî Süreçler Arasindaki Konumunun Dogru Bir Biçimde Belirlenmesi Gerekmektedir. Yani Sevmek İçin İdrak Gerekmese De, Onu Objektif Açidan Degerlendirmek İçin Bu Duygunun İdrak Edilmesi Gerekmektedir. Ahlakî Degerler Sisteminin Ve Hatta Sosyal-Hukukî Normlarin Bu Konuya Yaklasim Dogrultusunda Dogru Degerlendirilmesi İçin Sevginin Arastirma Konusu Olmasina, Onun Sevk Edici Güçlerinin Ve Diger Hususlarinin İrdelenmesine Ciddi Sosyal Gereksinim Duyulmaktadir.(Tanitim Bülteninden)