Felsefi Antropolojinin Işığında Hz.Muhammed ve Kuran

Bu Eserinde Hasan Aydin, Kuran’İn Ayrintili Bir Okumasini Yaparak Müslümanligin Kutsal Kitabinin Zaman Ve Mekâna Bagli Tarihsel Niteligini Kanitliyor. Hz. Muhammed-Kuran, Kuran-Seslendigi Toplum Ve Kuran-İnsanligin Kadim Kültürel Mirasi İliskilerini Felsefi Ve Bilimsel Olarak Ele Aliyor. Hasan Aydin: “Bu Yapitta İlk Kez, Yöntemimin Ana Çatisini Felsefi Olarak Gösterdim Ve Gerekçelendirdim. Dil, Kültür, Bilis İliskilerine Odaklanan Ve Kutsal Kitaplarin Ve Özellikle Kuran’İn Döneminin Dili, Kültürü Ve İlk Seslendigi Muhataplarin Bilis Düzeyleri Ve Kültürleriyle Ve Kadim Kültürlerle Bagini Gösteren Bir Yöntem Gelistirdim.”“Eger Kuran Tarihsel Ve Yöresel Bir Metinse Mutlak Ve Evrensel Olamaz; Sadece O Dönemin Bilisi, Dili Ve Kültürü İçinde Bir Devinim Yaratmistir. O Dönemin Sorunlarina Yanit Vermistir. Kozmolojik Ve Degerlere İliskin Ögretileri De O Döneme Aittir. Sundugu Bilgi Ve Degerler Açisindan Bugünü Baglayan Bir Tarafi Olmaz.” “Kuran’İn Tarihsel Ve Yöresel Bir Metin Oldugunu Göstermek Onun Degerini Azaltmaz. O İnsanlik Tarihinin Klasik Ve Estetik Metinlerinden Birisidir. Hatta Hicaz Bölgesi Araplarinin 7. Yüzyildaki Antropolojik Ve Siyasi Özelliklerine İliskin Tarihsel Bir Belge Konumundadir. Hz. Muhammed’İn Ve Kuran’İn Yaptigi Sey Dönemi İçin İlerici Bir Hamledir.”