Gölge

Yarsu, “Çünkü Seviyorum Anne,” Dedi. “Sevgi Körlük Değil Ayrıntıları Görmektir. Sevmek, Tutkunu Olduğun Ruhun Işığında Boğulmaktır. “Boğulmanın Nesi İyi Kızım? Sen Özünü Başka Bir Özde Kaybediyorsun Bu Sevmek Değil Büyülenmektir, Kaybolmaktır.” Diye Yanıtladı Kızını Nurhan. Yarsu “Sevgi, Ressamın Elindeki Rötuş Fırçası Gibidir. Ressamın O Fırçayı En Çok Kullandığı Eser Başyapıtıdır,” Dedi Sakince. “Ve İlk Aşklar Ressamların Başyapıtı Gibi, Seven Yüreklerin En Büyük Eseridir. Ressam En Çok Başyapıtıyla Anılır Ve En Çok O Resimde Vardır. Sanki Ressam O Resimdir, O Resim De Ressam.” Nurhan “Gölge Senin Kaderine Bulaşmış Kara Bir Lekeden Başka Bir Şey Değil Yavrum” Dedi Gözyaşları İçinde. “Senin İyiliğin Bile Onun İçindeki Kötülüğü Kapatamaz.” “Hayır” Diye İnledi Yarsu, “Gölge Benim İlk Aşkım Ve Başyapıtım Anne. Yaptığım Onun Kusurlarını Kapatmak Değil Sevgiyle Onu Tamamlamak. Aslında Onu Mükemmelleştirdikçe Kendimi Tamamlıyorum. Onsuzken Yarım Değil Yok Olurum.”