Hakikat Arayışında Akıl ve Kalp

Akıl, Hakim Olan Allah'In Yarattığı Ruhani Bir Cevherdir. O Aynı Zamanda Kalpte Var Olarak Doğru İle Yanlışı Birbirinden Ayıran Bir Nurdur. Rehberliğinin Yanında Akıl, İnsana Özgü Bir Bilme Ve Bilgi Edinme Vasıtasıdır. Onunla Varlığın Hakikati Kavranılır; Merak, Kaygı, Şüphe Giderilir Ve Müspet Eleştiriye Kapı Açılır. Aklın İşleyişi Hakikatle İlişkilidir. Hakikat, Aklın Prensipleriyle Tespit Edilir; Kalbin İşaretiyle Bulunur. Hakikat Gibi Görünenler, Ancak Hurafe Ve Dalalet Dairesinde Yer Bulur. Ayartmak, Kandırmak Ve Baştan Çıkarmak, İnsanı Akıl Ve Kalbin Prensiplerinden Uzaklaştırıp Denge Ve Mantık Terazisini Alt Üst Ederek İstikametten Ayırır. Aklın Mantık Yolunu Takip Etmesi, Kalple Banşması İçin De Şarttır. Akıl Kalple Uyumlu Olursa, Mizan Ve Ayar Bozulmaz. Eylemler Akılla Düşünülür, Duygularla Yapılır, Kalple Olgunlaşır. Vahiy, Akla Sığmayanı, Mantık İlkelerinin Açıklayamadığını İzah Edip Çözebilir. Yeter Ki, Onu Anlayacak Selim Bir Akıl, Temiz Bir Kalp Olsun. İlâhi Hitabın Mahalli Ve Muhatabı, Kalptir. O, Aynı Zamanda Marifet Ve İrfan Kaynağı Olarak, Erdemleri Ortaya Çıkaran Latif Bir Varlıktır. Bununla Birlikte İnanç, Düşünce Ve Bilgilerimizin Kaynağı, Vasıtası Ve Mekânı Olan Kalp, Vücut Ve Bedenin Sultanıdır. Onun Veziri İse, Beyin Yani Akıldır. Kalp; Sadr, Füad, Elbab Gibi Manevi Aklı Ortaya Çıkarır Ki, O Zaman Akleden Kalbe Dönüşür. Erdemle Nurlanan Kalp, Kurtuluş Ve Mutluluk İçindedir. Dolayısıyla Arınmış Kalp Bize İstikameti Gösterir. Dosdoğru Yoldan Aynlmayan Kalp, Hakk'I Ve Hakikati Kendisine Rehber Edinmektedir.