Hakikat Krizinde Entelektüel ve Öteki: Vives Goethe

“Bariz Olan Şu Ki, Ortalıkta Dolanan Entelektüellerin Çoğunluğu Entelektüel Değildir; Öyleymiş Gibi Yaparak Yaşarlar Ve Kimi Zaman Bunu Usulüne Uygun Yaparlar; Haysiyetle Ve Azımsanmayacak Bir Faydayla Toplumsal Olarak Bağlılık Gösterdikleri Meslekte, ‘İşgal Ettiği Sorumluluk’Ta Hizmetlerini Sunarlar. Dilimizdeki Bu İfade İsabetlidir. Sorumluluğun İnsani Fakat İçi Oyuk –Tam Da Faal Bir İnsanlıktan Yana İçi Boş– Bir Form Olduğunu Bize İfşa Eder. Bu Oyuğun, Kimi Zaman İşe Yaramış, Çoğu Zamansa Faydasız Biri Tarafından Doldurulması Yahut İşgal Edilmesi Gerekir. Fark Etmez! Sorumluluğun Asgari İfası Yahut Sırf Yerinin Dolu Tutulması Toplumu Memnun Eder.” Geçtiğimiz Yüzyılın En Büyük Düşünürlerinden José Ortega Y Gasset, Bu Kitapta Derlenen Yazılarında Entelektüelin Rolünü, Toplum İçindeki Konumunu Ve Hakikatle İlişkisini Ele Alıyor. Eser Boyunca Yürütülen Derinlikli Tartışmada Meseleyi Kavramak Üzere İki Özgün Entelektüel İsme Odaklanıyor: Bunlardan İlki, Çağını Değiştiren Radikal Fikirler Öne Sürmeyen, Bir “Dâhi” Olmayan, Anıtsal Maceralar Yaşamayan Ve Buna Rağmen Büyük Bir Düşünür Olmayı Başaran Juan Luis Vives; Diğeri İse Çalışmalarıyla Bizi Afallatan, Henüz Kırkına Varmadan Dâhice Eserler Ortaya Koyan, Karakteriyle Hayranlık Uyandıran Johann Wolfgang Von Goethe. Birbirinden Bu Denli Farklı İki İnsanın Büyük Birer Entelektüel Olmasını Mümkün Kılan Neydi? Toplumsal Birikimle Entelektüel Sıçrama Arasındaki İlişkiyi Nasıl Anlayabiliriz? Gasset Aşina Olduğumuz İncelikli Ve İddialı Üslubuyla Bu Sorulara Yanıt Ararken, Yepyeni Sorulara Da Kapı Aralıyor.