Hatıralarla Başbaşa

Tanzimat'Tan Beri Garp'Tan Çimlenen, Ama Bir Yandan Da Milli Ve An'Anevi Seviyenin Formasyonunu Muhafaza Etmek Lüzumunu Duyan Bir Cemiyet Anlayisini, Disa Karsi Garpli Olmakla Ögünürken, Kendi Kendine Karsi Buna İnanmadigini İtiraf Etmesinin Med Ve Cezri Ortasinda Koca Bir Asir Geçip Gitti. Ne Ki, Zamanin İcbari Ayni Kütleye, Topyekun Garpli Olmak Kararini Aldirip, Bu Dönüm Noktasindan Basimizi Dünyaya Uzatarak: "Biz Artik Sark'Tan Koptuk, Kiblemiz Garp'Tir." Diye Bagirtinca, İki Arada Kalmaktan Kurtulup Rahat Edecegimizi Sanmistik. Zira Garb'İn Karsisinda Sahsiyeti Zorlanan Sark, Bütün Telkin Ve Baskilara Karsi Koymak Çaresizliginde Bulunuyordu. Çaresizlikler, Belki İlk Hamlede Suuru Ayaklandirmaz. Zira Hayat Ve Bekayi Tehdit Eden Tehlikeleri, Daha Evvel İnsiyaklar Haber Alip Müdafaa Reaksiyonlarini, Bir Tabiat İcabi Sadeligi İle, Tezgahladiktan Sonra Vazifeyi Suura Devreder.