Hegelden Nietzscheye

Hegel’Den Nietzsche’Ye 19. Yüzyıl Felsefe Ve Düşünce Tarihi Üzerine Yazılmış En Önemli Eserlerden Biridir. Löwith Bu Klasiğinde Hegel Ve Nietzsche’Yi 19. Yüzyıl Alman Düşüncesinin Tarihinin İki Ucu Olarak Konumlandırıyor. Hegel Ve Nietzsche Yüzyılın Tarihinin Başı Ve Sonudur, Ama Düşüncenin Kendisi Söz Konusu Olduğunda Baş İle Son Adeta Yer Değiştirir. Karşıtlıkların Evrensel Uzlaşmasını Temellendirmeye Dönük Rasyonalist Çerçevenin Mimarı Hegel’Den, Modernliğin Hiçliğine Karşı Yeni Bir Başlangıcın Peşinde, Paradokslar Ve Çelişkiler Karşısında Asla Geri Çekilmeyen Nietzsche’Ye Kadar, Düşünce Hangi Dönüşümlerden Geçmişti? 19. Yüzyıl Geçmişten Mutlak Kopuşu Kadar 20. Yüzyıl Üzerindeki Etkisiyle Anılıyorsa, Löwith’E Göre, Bunda En Çok Pay Sahibi Olanlar Hiç Şüphesiz Marx Ve Kierkegaard’Dır. Bu İki Düşünür, Hegel’İn Öne Sürdüğü Uzlaşmaların Altında Gizlenmiş Olan Devrimsel Dönüşümlerin Sonuna Kadar Gitmeyi Tercih Eder. Löwith De, Goethe İle Hegel’İn Arasından Geçip, Feuerbach’Tan Stirner’E, Marx Ve Kierkegaard’Dan Nietzsche’Ye İlerlerken, Düşüncenin Problemlerindeki Dönüşümleri İzler. Dönüşümü En Tutarlı İfadesine Kavuşturmak İçin Çırpınan Bir Yüzyılın Ruhu Daha Önce Belki Hiç Bu Kadar Yetkin Bir Biçimde Ortaya Konmamıştır.