Hegelin Gözyaşları

Kabul Etmek Gerek, Hegel Kötü Ününü En Çok Kendisine Borçlu. Bu Ün Böyle Bir İhtişama Başka Nasıl Sahip Olabilirdi Ki! Hegel’İn Gözyaşları, Hegel’İn Yaklaşımının Üstünü Örten Bir Yığın Yorum Ve Önyargının Arasından, Onun Dediklerine Doğrudan Ulaşmayı Deniyor. Olivia Bianchi, Hegel’Den Alıntılarla, Filozofun Düşüncesi İçinde Bir Güzergâh Oluştururken, Okuyucuya Kendi Namına, Şimdi Ve Burada Düşünmesi İçin Fırsatlar Sunmayı Da İhmal Etmiyor. Baribeaud’Nun Resimleri İse, Mutlağın O Muzaffer, Kendinden Emin Ve Hükmedici Yaşamsal Atılımına Rağmen, Hegel’İn Metinlerinin Her Yerine Sinmiş Olan Melankoliyi Geri Taşıyor Bize. Bu Resimlerde, Bütüncül, Keskin, Hatta Bazen De Gülünçleşen Bir Düşüncenin Maddiliğini Hissedebiliyoruz. Hegel’İn Gözyaşlarının Sebebi, Tarihte İşleyen Olumsuzun Çektiği Acılar Mı? Yoksa Düşünce İle Yaşam Arasındaki Nihai Uzlaşmanın Neden Olduğu Sevinç Gözyaşları Mı Bunlar? Belki De Sadece, İster Aşkta, İster Sanatta, İsterse De Dinde, Sonlunun Sonsuza Yakalanmasının Yarattığı Duyguların Bir İfadesi Bu Yaşlar.