Hz. Muhammed ile Yol Arkadaşı Olmak

Bizler Efendimiz’İ Hiç Görmedik. O’Nun Mübarek Nefesinin Sicakligini Ayni İklimde İçimize Çekemedik. O’Nun Sereflendirdigi Mekânlarda Birlikte Olamadik. Gülüslerini, Aglamalarini, Sevinçlerini Hüzünlerini Paylasip Arttiramadik Ve Eksiltemedik. O’Nunla Bir Hurma Dalindan Birlikte Koparip Yeme Zevkini Ve Tadini Almayi Ne Çok İsterdik. O’Nunla Ayni Sofrada Ayni Çorbaya Kasik Sallamayi, O Sofrada O’Nun Gül Cemalini Seyrederek Gönül Açligini Gidermeyi Ne Çok İsterdik. O’Nunla Ayni Yolda Yolun Bütün Zahmetlerini Çekerek Ve Efendimiz’İn Ayagina Dokunacak Çakil Taslarini Bir İbadet Nesvesi İle Temizlemeyi Ne Çok İsterdik. Buna Da Sükür. Bin Dört Yüz Küsur Sene Sonra Dünyaya Gelip O’Nu Tanimayi, O’Na İnanmayi Ve Sevmeyi Kalbimize Sevdiren Allah Milyonlarca Kez Milyarlarca Kez Sükürler Olsun. O’Nun Yolunu Sevmeyi, O Yolda Olmayi, O Yolda Kalmayi Ve O Yol İçin Cani Vermeyi Minnet Addeden İradeyi Veren Allah’A Sükürler Olsun. Efendimiz Sahabelerine ‘Sizler Benim Arkadaslarim Onlar İse (Yani Kendisini Görmeden İman Eden Bizler İçin İse) Kardeslerimdir.’ Demistir. Allah’İm Bu Ne Büyük Mutluluk, Bu Ne Büyük Seref, Bu Ne Büyük Bir Lütufdur. Selam Olsun O’Na Sav İnanan Gönüllere! Selam Olsun O’Nu Sav Seven Kalplere! Selam Olsun O’Na Sav Kardes Olma Serefinin Kiymetini Bilip İdrak Edenlere! Selam Olsun Efendimiz’E, Ashabina Ve Temiz Ehli Beytine! Selam Olsun O’Nun Kutlu Yolunda Yolculuk Etme İradesi Gösterenlere! Selam Olsun Efendim’E!