İhanete Uğrayan Sevgi

Dünyayı Yıkımdan Koruyan Şey Sevgi Aktarımıdır. Tarih, Kendilerini Ölüme Adamış Olanlarla Sevgiye Adamış Olanlar Arasında Gidip Gelir. Özerklik İçin Yanıp Tutuşuyor, Fakat Kendimizi Başkalarının Hâkimiyetine Teslim Ediyoruz. Özümüze Ulaşabileceğimiz Tüm Kapıları Kapatarak, Kurtarıcımız Olarak Büyüklük Ararken Daha Da Körleştik. Kurtarıcı Bir Kimlik Bulma Yolundaki Beyhude Arayışımız Sonucunda Sahte Tanrılara Sığındık. Fakat Bu Tanrılar İnsanları Küçümsemekten Başka Bir İşe Yaramıyor; Ne Kendilerini Ne De Başkalarını Sevebiliyorlar. Günümüzün “Yükselen Değeri” Milliyetçilik İçindeki Kimlik Oluşumları Da Bu Sürecin Ne Kadar Derinlere Kök Salabildiğini, Tanrı Yaratma Yoluyla Kendini Bulma Sıkıntısının Ne Denli Ağır Olduğunu Ortaya Koyuyor. Bugün Tüm Dünyada Azınlıklar Eziliyor Ve Aşağılanıyorsa, Bu Milliyetçiliğin Sevgiyle Hiçbir İlişkisi Bulunmadığını; Kendine İhaneti Bastırmak İçin Yaratılan Şiddet Duygusundan Beslendiğini Görmemiz Gerekiyor. Sevgisizliğe Karşı Koymadığımız Sürece Kendi Kimliğimize Ulaşamayız. Arno Gruen Birey Oluşumuzu Kabul Etmek Ve Buna Değer Vermek İçin Geçmemiz Gereken Kapıları Aralayarak, İncinebilirliğimizi Kabul Edebilmemiz, Gerçek Sevgiyle Karşılaşınca Korkmadan Kucak Açabilmemiz Ve Tanrıyı Kendi İçimizde Aramamız İçin Yüzümüze Kocaman Bir Ayna Tutuyor. Terör Ve Savaş, Nefret Ve Tehdit Yüklü Dünyamızı Barışa Taşıyabilmek, Özgürlük Ve Adaleti Öncelikle Kendi İçimizde Geçerli Kılmakla Mümkün Olabilir.