İki Kültürde İslam Fas ve Endonesyada Dini Değişim

İki Kültürde İslam: Fas Ve Endonezya’Da Dinî Degisim’De Geertz, Mukayeseli Din Ve Antropoloji Çalismalarinda İki Önemli Kavramsal Yenilik Sundu. 1960’Lar Boyunca Dinler Tarihindeki Baskin Egilim, Karsilastirilan Fenomenlerin Tipolojik Tasnif Edilmelerine Dayanmaktaydi. Bu Yaklasimda, Örnegin ‘Mistisizm’ Gibi Fenomenler ‘Özsel’ Nitelikleri Önceden Varsayilarak Çalisilirdi. Oysa Geertz, Fasli Ve Javali Velilerin Kendi Toplumsal Ve Tarihsel Baglamlarindaki Temsil Ve Pratiklerinin Canli Tasvirlerinin Gösterdigi Gibi, Tikel Olana Yogunlasmak Suretiyle Mukayese Yapilabilecek Kismî Benzerliklere Dayali Bir Strateji Önermektedir. Wittgenstein’İn Post-Analitik Felsefesinden Antropolojiye Tasidigi Ve Baska Çalismalariyla Yayginlastirdigi Kavramlar Araciligiyla Antropolojiyi Toplumsal Düsünce İçindeki Daha Kapsamli Akimlara Baglamis, Genis Bir Kitle İçin Daha Görünür Ve Canli Bir Hale Getirmistir. Onun İkinci Önemli Katkisi İse, Antropoloji İle Tarih Arasinda Akademik Egitim Ve Yazim Tarzlarindaki Pratik Mesafeyi Kapatmasidir. İki Kültürde İslam, ‘Az Ya Da Çok’ Fas Ve Endonezya’Da İslamî İfade Ve Pratigin Egemen ‘Klasik’ Biçimlerinin Gelistigi Farkli Tarihsel Baglamlari Naklediyor Ve Degisen Ve Tartisilan Kültür Tasavvurlarini Tarihte Gerçeklesen Olaylarla Birlestiriyor.