İmamlık İrşad ve Cemaatle İletişim

Derdimiz Dünya Mı, Ahiret Mi? Allah Rızası Mı, Nefsin Sevdası Mı? İlk Olarak Buna Karar Vermeliyiz.Peygamber Efendimiz`İn Davet Metodunu Çok İyi Bilmeli, Kırmadan Dökmeden Sevdirerek Herkesi Kucaklayan Bir Davet Metoduna Yani Kolaylaştırma Ve Müjdeleyeci Olma Özelliğine Sahip Olmalıyız.Psikolojik Travma Geçiren İnsanların Yeri Geldiğinde Danışmanı, Bekar Gençlerin Evlendirilmesi Hususunda Arabulucu, Aralarında Kavga Olan İnsanları Barıştıran, Sırrını Bile Emanet Edebileceği Güvenilir Bir Dost, Borcu Olanın Zor Durumunu Gidermek İçin Zenginden Para Alıp Fakire Veren Bir Aracı, Eşler Arasındaki Kırgınlığı Ve Dargınlığı Giderebilen Bilge Bir İnsan Olmalıyız.Noterlik Vazifesinden Tutun, Sulh Mahkemesine, Psikiyatristlikten Sosyologluğa, Hoca Efendiliğinden Tutun Yani Normal Rehabilitasyonda Çalışan Bir Uzman Gibi, İmam Hatiplik Böyle Zorlu Ve Zevkli Bir Görevdir. Çünkü Biz Hayatın Bütün Merkezinde Ve Alanlarında İslam’In Nefesinin Olmasıgerektiğine İnanan İnsanlarız.Cemaatin Çocuklarıyla Çocuk Oluyorsunuz, Dertleriyle Dertleniyorsunuz, Hastaları Ve Cenazeleriyle İlgileniyorsunuz, Düğünlerinde Ve Bayramlarında Bu İnsanların Yanında Oluyorsunuz… Bundan Daha Zevkli Bir Şey Yoktur.Allah’I Sevmeyen Zaten İtaat Etmez Ve Efendimiz’İn Sünnetine Riayet Etmez. İnsanları Sevip Onlara Değer Vereceksin. Sevmeyi, Sevilmeyi Ve Sevdirmeyi Bilen İnsan Huzurludur.Yerine Göre Bir Baba Oğul, Yerine Göre Abi-Kardeş Hem Çok Güzel Hem De Tarifi İmkansız Bir Hastasıyla, Cenazesiyle, Düğünüyle, Nikâhıyla, Nişanıyla, Sünnetiyle, Hasılı Hayatın Her Safhasında Onlarla İç İçe Olunmalı. Sadece Vaaz Ve Namazla Sınırlı Kalınmamalıdır…Sevgiye, Sevmeye, Sevilmeye, Maddi Ve Manevi İlgiye İhtiyacı Olan İnsanlardan Bunları Esirgememek Lazım.Nefsimizin Allah’I Ve Allah’In Da Bizim Nefsimizi Sevdiği Kullarından Olmak Ümidiyle…