İmanın Sancağı Musab Bin Umeyr

Mus'Ab Sehirlerin Anasi Mekke'De Varlik İçinde Yüzen Bir Ailede Dünyaya Gelmisti. Sehrin Bu Yakisikli Ve Narin Delikanlisi Çok Çetin Bir Zamanda Peygamberlik Ayinin Hakikat Günesinden Alip Sundugu İksirle Nuiiandi. İman Ve İrfan Yolunda Ve Hakikatin Kaynagi Nebî'Nin Ardinca Ve Hep Dikenler Üzerinde Yürüdü. Yoksul Düsmüs Olmasina Ragmen, Özellikle Medine'De İslâm'İn Temellerini Atmada Fevkalâde Hizmetleri Oldu. Nitekim Vefali Rasûl Onu Ashabina Göstererek Söyle Diyordu: "Su Allah'İn Kalbini Nurlandirdigi Kimseye Bir Bakin! Ben Onu Anne Ve Babasinin En Güzel Yiyecek Ve İçeceklerle Besledigini Gördüm. Onun İki Yüz Dirheme Satin Aldigi Bir Elbiseyi Giydigine Sahit Oldum. Ancak Onu Allah Ve Rasûlü'Nün Sevgisi Davet Etti Ve Simdi Olani Görüyorsunuz." O Bunlari Söylediginde Musab'M Üzerinde Koç Derisinden Bir İzar Bulunuyor, Torba Gibi Urbasinda Etleri Soyulmus Kemik Yiginina Benziyordu. Neticede Engin Bir Gerçek Denizine Dalmis Olan Ruhunun Pesinden Yillar Yili Sürükledigi Bedenini Uhud Dagi Etegine Bir Sehîd Olarak Birakti. Ve Onun Sevgili Esi Hamne Bu Taze Mezarin Basinda Aglarken, Musab Mücahit Ruhlar Alayiyla Ve Bir Yildiz Gibi Kayarak Sonsuzluk Âlemine Dogru Yükseldi. Sadece Biricik Hamne'Sinin Degil, Candan Arkadasi Amir Bin Rebîi'Nin Gözleri De Yasliydi. Onun Üzerine Örtülen Misk Kokulu Temiz Topraga Bakarak Sunlari Söylüyordu: "Musab Benim İçin Müslüman Olusundan Su Uhud'Da Sehid Olusuna Dek Bir Sirdas, Bir Arkadas İdi. Habesistan'A Dogru Çiktigimiz Her İki Hicrette Bizimle Beraberdi. Topluluk İçinde Yakin Dostumdu, Ben Ahlâk Bakimindan Simdiye Dek Ondan Daha Güzel Ve İhtilafi Az Olani Görmedim."