İnsan Olmak

13 Yaşındayken Dünya Öğretmeni Seçilen Krishnamurti, Hayatını Dünyayı Dolaşarak, İnsanlarla Yaşama Ve Dünyaya Dair Konuşarak Geçirdi. Kendisine Mesihlik Yakıştırılmış Olmasına Rağmen Bunu Hiçbir Zaman Kabul Etmedi. Onun İçin, Karşılaştığı Herkes Başlı Başına Bir “Birey”Di. Bu Nedenle Öğretmekten Çok Paylaşmayı İlke Edindi. Yine De Dünya Üzerindeki Milyonlarca Kişi Ondan Çok Şey Öğrendi.Olgun İnsan Hakikati Bulmaya Daha Yakındır. Asla Yalnızca “Akıl Hocalarının”, Salt Bilginin, Bilimin, Sadakatin Ya Da Eylemin Yoluna Gitmez. Kendini Herhangi, Belirli Bir Yola Adayan İnsan Olgunlaşmamıştır Ve Böyle Biri Asla Başı Sonu Olmayan, Ebedi Hakikate Ulaşamayacaktır Çünkü Kendisini Adadığı O Yol Zamana Aittir. Zamanın İçinden Geçerek Zamandan Bağımsız Olan Bulunamayacağı Gibi Istırap İçinden De Mutluluğa Ulaşılamaz. Mutluluk Aranıyorsa Istırap Bir Kenara Konmalıdır. Sevdiğiniz Zaman O Sevginin İçinde Tartışma Ya Da Çatışmaya Yer Yoktur. Karanlığın Ortasında Işık Olmaz, Ancak Karanlıktan Kurtulduğunuzda Işığa Kavuşursunuz. Benzer Bir Şekilde Sevgi De Ancak Sahiplenme, Mahkûm Etme Ve Kendini İspat Etme Kaygısı Olmadığında Var Olur.