İnsan ve Maskesi

25 Baskı Yapan Sessizliğimle Dans Adlı Kitabıyla Binlerce Okura Ulaşan Mirza Tazegül, Yeni Yazılarında İnsan Olma Durumumuzu En Yalın Ve Sıcak Haliyle İşliyor. Anadolu’Nun Soğuk Kış Gecelerinde Babasından Dinlediği Masallardan İçinde Doğan Sözcük Ve Öykü Anlatma Sevdasını, Tarihe, Sanata, Psikolojiye Uzanan Bir Ömrün Tecrübeleriyle Harmanlayarak Paylaşıyor: İnsan Ve Maskesi. Tazegül, “Zaman, Kimi Anıları Zihnin En Derinine İter. Hatırlanması Güçles¸Se Bile Bazı Anılar Hafızanın Derinliklerinde Kolay Kolay Kaybolmaz,” Diyerek, İpotekli Yaşamlarımızdan Sıyrılıp Bir “Hayat Yolculuğuna” Çıkmaya Davet Ediyor Bizi…“Şimdi Düşler Sokağında Ben, Düşleyebildiğim İçin Şükreden. Bir Umuda Yürüyorum Adım Adım. Tüm Gücüm, Düşlerimden Aldığım Yardım. Çizmişim Kendi Ufkumda, Arzularımdan Oluşan Bir Yaşam. İlmek İlmek Emekle, Düşleyerek Yürüyorum Sabah Akşam. İçimden Bir Ses Duyarım Der Ki: “Çalamaz Düşlerinden Bir Lokma, O Kalleş Düş Hırsızından Korkma.” Aslında Düşlerdir İnsanı Var Eden O Sihirli Dokunuş; Biraz Ürkek Ve Çekingen, Bazen Cesur Ve Fütursuz… Bazen Kendimizden Bile Sakladığımız Bir Sır Ve Bazen De Kendimizi Aşıp Dünyanın Dışına Taşan Biz…”