İnsanın Anlama Yetisi Üzerine

“Olguya Ait Bir Şeyle İlgili Bütün Uslamlamalar, Neden Etki İlişkisi Üzerine Kurulu Görünür. Esasen Belleğimizde Duyularımızın Tanıklık Ve Besbelliliğini Aşmamıza İzin Veren De Yalnız Bu Bağlantıdır. Örneğin Adamın Birine, Tanığı Bulunmadığı Bir Olguya Ait Şeyin Gerçek­Liğine Neden İnandığını Sorunuz. Söz Gelişi Arkada­Şının Fransa’Da, Yazlıkta Olduğuna Niçin İnan­Dığını Sorunuz. O, Size Bir Sebep Gösterecektir Ve Bu Sebep De Arkadaşından Ya Bir Mektup Almış Veya Arkadaşının Daha Önceki Karar Ve Vaatlerini Bilmiş Olması Gibi Başka Bir Olgudur. Boş Bir Adada, Bir Saat Veya Herhangi Başka Bir Alet Bulacak Bir Kişi De Bun­Dan, Bu Adada, Eskiden İnsanlar Yaşamıştır Sonucunu Çıkarır.İşte Olgu Alanındaki Bütün Uslamlamalarımız Hep Aynı Yapıdadır. Daima Şimdiki Olgu İle Bundan Çıkarsanan Arasında Bir Bağ Ol­Duğu Varsayılır. Eğer Bu İkisini Birbirine Hiçbir Şey Bağlamasaydı, Çıkarsama, Büsbütün Gü­Venilmez Olurdu. Karanlıkta Heceli Sesler Ve Kavranabilir Sözler Kulağımıza Gelecek Olursa, Orada Bir İnsanın Bulunduğuna Güven Getiririz. Niçin? Bu Gürültülerin Sıkı Sıkıya Bağlı Bulun­Dukları İnsan Doğası Ve Yapısının Sonucu Olduk­Ları İçin Değil De Niçin? Eğer Biz, Bu Çeşit Bü­Tün Uslamlamaları İnceleyecek Olursak, Görürüz Ki Bunlar Nedenle Etki Bağlantısı Üzerine Kurulu­Dur Ve Bu Bağlantının Kendisi, Yakın Veya Uzak, Doğrudan Doğruya Veya Birbirine Bitişiktir. Örneğin Sıcaklıkla Aydınlık, Ateşin Birbirine Biti­Şik Etkilerdir; Şu Şekilde Ki Bu Etkilerin Birinden Ötekini Çıkarmak Yerindedir.”