İşçiler ve Sermaye

Bir Yandan İki Paylaşım Savaşı Sonrası Yıkımı Ortadan Kaldırmaya, Bir Yandan Da Sermayenin Uluslararası Yeniden Yapılanmasına Dâhil Olmaya Çalışan Bir Coğrafya. Hem Sermaye Ve Devletin Hem De Solun Kurumsal Yapıları İçinde Sıkışmış, Devrimci Bir Çıkış Arayan İşçi Sınıfı Hareketi. Otonomist Marksizmin Kurucu Metni İşçiler Ve Sermaye, İşte Bu Arayışın Ürünü. Kapitalist Toplumu Sermayenin Değil De İşçi Sınıfının Bakış Açısından Okumaya Davet Eden İlk Metin. Emeğin Politik Öznelliğini Sermayenin İçindeki Ve Karşısındaki Yıkıcı Güç Olarak Gören Tronti, Bu Gücü Devrimci Bir Politik Pratiğe Dönüştürmenin Yolunu Açıyor. İşçi Sınıflaşmamış Bir Proletaryayı, Emek Gücüne Dönüşmemiş Bir Emeği Ve Tarihsel Koşulların Olgunlaşmasına Bağlanmamış Bir Devrimi, Ücretli Emeğin Reddine Oturtuyor. Canlı Emeği, Sermayenin Karşıtı Değil, Otonom Bir Fark Olarak; İşçi Sınıfı Mücadelesini De Sermayenin Kendini Olumlamasının Bir Dinamiği Değil, Emeğin Farklanma Hareketi Olarak Görüyor. Marx’I Ve Lenin’İ En Görmezden Gelinip Eleştirilen, Ama En Devrimci Yönleriyle Öne Çıkarıyor: “Devrimi Sürekli Köşe Başında Gören” Marx Ve “Uygunsuz Zaman Ve Anda Devrim Yapmak İsteyen” Lenin. Tronti’Nin Kendi İfadesiyle, “Bir Tarafta Yarın Her Şeyin İnfilak Edeceğini Ve Eski Dünyanın Parçalanacağını Söyleyenler, Diğer Tarafta İse Önümüzdeki Elli Yıl Boyunca Hiçbir Şeyin Yerinden Oynamayacağını Söyleyenler Olduğunda, İlk Gruptakileri Olgular Yanlışlamış, İkinciler İse Haklı Çıkmıştır; Biz Birinci Gruptayız, Buradayız...” İşte İtalya’Da Sıcak Sonbahar’In, Dünya Devrimci Hareketinin En Özgün Deneyimlerinden Biri Olan Otonomist Marksizm’İn Devrimi Devrimcileştiren Temel Tezi. İtalyan Filozof Mario Tronti, 1960’Larda İtalya’Da İşçilik (Operaismo) Hareketinin En Etkili Politik Figürlerinden Biridir. Tronti’Nin, Kapitalizmi Sermayenin Bakış Açısından Değil, İşçi Sınıfının (Emeğin) Bakış Açısından Analiz Edip, İşçi Sınıfının Politik Mücadelesini De Buraya Oturtmayı Önermesi, Hem Sermayeden Hem De Başta Parti Ve Sendikalar Olmak Üzere Kurumsallaşmış Geleneksel İşçi Sınıfı Örgütlerden Bağımsız Bir İşçi Hareketinin Önünü Açtı. Tronti, Bu Temel Tezini, Hareketin Ortaya Çıkıp Örgütlenişinin Tarihsel Dönüm Noktaları Olan Quaderni Rossi Dergisi Ve Classe Operaia Gazetesinde Yayımlanan Çok Sayıda Yazısında Geliştirdi. İtalya’Da Büyük Yankı Uyandıran Bu Yazıları Bir Araya Getiren İşçiler Ve Sermaye Kitabı, İtalyan Otonomist Marksizm İçinde İşçi Sınıfının Öznelliği, Sınıf Bileşimi, İşin Reddi, Yeni Bir Değer Teorisi, Kitle İşçisi Ve Entelektüel İşçi Gibi Pek Çok Yeni Ve Zenginleştirici Düşünme Alanına İlham Kaynağı Oldu Ve Olmaya Devam Ediyor. Tronti’Nin Yayımlanmış Bazı Metinleri Arasında Operai E Capitale (1966), Hegel Politico (1975), İl Tempo Della Politica (1980), La Politica Al Tramanto (1998), Cenni Di Castella (2001) Ve The Weapon Of Organisation (2020) Yer Alıyor.