İslam Tefsir Geleneğinde Muhalefet ve Eleştiri

Kur’An’İ Anlama Ve Yorumlama Faaliyeti Olarak Tefsir, Hz. Peygamber Döneminden Baslayarak Günümüze Kadar Devam Eden Ve Görünen O Ki İnsanlar Var Oldukça Da Devam Edecek Olan Bir Etkinliktir. İslami İlimler İçerisinde Dogrudan Kur’An’La İlgili Olmasi Hasebiyle Önemli Bir Yer İsgal Eden Tefsir, Yüzyillar İçerisinde Kendi Gelenegini Olusturmus Ve Bu Gelenegin İçerisinde Farkli Anlayislara Sahip Ekoller Meydana Gelmistir. Tefsir Ekollerini Temel Olarak Birbirinden Ayiran Unsur, Onlarin Kur'An’A Bakislarindaki Farkliliktir. Fakat Kur'An’A Bakislardaki Farklilik Elbette Ki Bir Sonuçtur Ve Bu Sonucu Belirleyen –Müfessirin Kisiligi, İlmi Seviyesi, Yetistigi Çevre, Siyasi Anlayisi Vs. Gibi– Mühim Faktörler Vardir. Diger Yandan Her Farkli Bakis Açisi Esasinda Digerinin Karsisinda Duran Bir Antitez Mahiyetindedir. Antitez De Yapisi İtibariyle Muhalefet Ve Elestiriyi Barindirir. Bu Sebeple Tefsir İlim Gelenegi İçerisinde Çok Canli Ve Dinamik Bir Muhalefet Ve Elestiri Tavrini Görmek Mümkündür.