İstanbulun Yüzleri Hiç

“Dogdugum, Büyüdügüm, Havasini Doyasiya İçime Çektigim Sehir Kadarim Ben.Binbir Yüz... Onun Gösterdigi Kadar Güzel, Onun Yansittigi Kadar Karamsar, Onun Kadar Karisik, Onun Kadar Çok Sesli, Onun Kadar, Onun Kadar...İstanbul’Un Yüzleri Sayesinde O ‘Yüzlerinden’ Biriyim Artik. Biraz Neseli, Çok Bilmis, Okuyan, Yazan Çizen. Çok Konusan, Ama Çok Da Dinleyen... Biraz İstanbul Gibi Sanki, Ne Dersiniz?Sehrimiz, Bize Çok Sey Söylüyor, Ama Çok Derdimizi De Dinliyor. Kendimize Bile İtiraf Edemedigimiz Sirlardan Haberdar Mesela, En Siddetli Kavgamiz, En Mutlu Animiz, En Sikintili Dönemlerimiz De Dahil.Sehrimin Ögrettiklerinin Yansimasi Yüzümdeki Her Bir Mimik. Seviyorum Sehrimi.Her Gün Baska Bir İnsan Ve Baska Bir Hikayeyle Tanistiriyor Beni. Beni Ben Yapiyor. Kopamiyorum Da Üstelik. Herkesin ‘Birakacaksin İsi Gücü, Yerleseceksin Ege’Ye’ Cümlesi Ara Ara Geliyor Dilime. Ama Saniyorum Bu Sehri, İnsanlarini, İstiklal Caddesi’Ni, Süleymaniye’Yi, Eyüp’Ü, Sariyer’İ, Karaköy’Ü, Üsküdar’İ Kolay Kolay Birakamayacagim. Yüzlerce Hatta Milyonlarca İnsanin Arasinda Karisip Gidecegim Karmasaya… Sokaklarinda Hiç Tanimadigim İnsanlara Gülümseyecegim, Denizin Kenarinda İyot Kokusunu Çekecegim İçime, Sonra Vapura Binecegim Gidecegim Körler Ülkesi’Ne. Yeni Masallar Ögrenecegim…”Aysel Yasa