Kalaycı Hilmi Destanı

“Yaprakların Sarardığı, Turşuların Kurulduğu, Kışlık Buğday İçin Tarlalara Öküz Koşulmaya Başlandığı Bir Vakitte; Çimenlerin Üzerine Düşen Kırağıların Parıldadığı Erken Bir Saatte, Kalaycı Hilmi Kaputuna Bürünmüş Bir Halde, Eşeğiyle Kasabaya Girdi. Fırıncılar Sıcak Somunları Raflara Dizmiş, Kahvehaneciler Çayı Demlemiş, Semerci, Kasap, Çapulacı, Nalbur, Bakkal-Çakkal Ve Daha Nicesi Dükkânlarını Açmıştı. Söz Artık Onundu. “Sene 1330… O Yıllar Sırım Gibi Delikanlıydım. Yürüdüğümde Yer Sarsılırdı. Mermimi Yiyen İflah Olmaz, Yumruğumu Yiyen Ayakta Duramazdı. Taşı Sıksam Suyunu Çıkarırdım. Balyemez Topunu Bir Gümbürdettim Mi Yer Gök Sarsılırdı…”